titreerde 0,3 a 0,4 cm3, loog, wat eigenlijk nog te zuur is, zooals uit het onderstaande blijken zal.

Werden 100 cm3, van elk der monsters Sol. Leras gemengd met 600 mg. phenylaethylbarbituurzuur natrium!, dan bleek na een nacht staan in alle drie de gevallen een kristallisatie opgetreden te zijn. In het monster Sol. Leras uit vrijwel neutraal FeCh waren slechts enkele kristalletjes te zien, die men, zonder de aandacht er aan te schenken, niet zou opmerken. Deze vloeistof zou zonder bezwaar als medicament gedispenseerd kunnen worden. Inde beide andere vloeistoffen waren dikkere kristallisaties opgetreden, die afleveren ongewenscht maken. De neerslagen waren evenwel niet zoo aanzienlijk als dat, ontstaan in die Sol. Leras, waarop mijn aandacht gevallen was. De oorzaak daarvan bleek gelegen te zijn inde hoeveelheid FeCU, waarvan uitgegaan werd. De bovenbedoelde monsters waren in het laboratorium bereid door zeer nauwkeurige weging der grondstoffen, d.w.z. door correctie van het te veel, dat bijna steeds bij inwegen vaneen vloeistof (i.c. Liquor stypticus) ineen flesch ontstaat. Werd aan elk dezer monsters 1 dr. Liquor stypticus, waaruit ze bereid waren, per 100 cm3, toegevoegd, dan trad een troebeling van ferripyrophosphaat op, die na korten tijd weer verdween. Inde heldere vloeistoffen werd daarna per 100 cm3. 600 mg. luminal-natrium opgelost. In alle drie de monsters was den volgenden dag een overvloedige kristallisatie zichtbaar, veel sterker dan die inde vorige oplossingen. Ook in dit geval was het neerslag inde Sol. Leras, die van neutraal FeCla gemaakt was, het minste. De reactie dezer Leras-oplossingen, waarin iets te veel aan FeCls, was amphoteer, maar merkbaar zuurder. De blauwikleuring van rood lakmoespapier was nog slechter zichtbaar, de kleur met Br-thymolblauw wat geler. Wordt inde receptuur Sol. Leras gemaakt, dan kan eenig overwicht bij het inwegen van den Liquor stypticus licht voorkomen, wat de receptarius niet ernstig neemt, daar de vloeistof ook in dit geval geheel helder wordt. Dat een onnauwkeurigheid inde weging evenwel verkeerde gevolgen kan hebben, blij':' uit het bovenstaande. De overmaat natriumpyrophosphaat, die de Ph. gebruikt (n.l. van ongeveer 0,8 mol., wanneer men io Sol. Leras een verbinding aanneemt van 1 mol. Py.iFe* en 3 mol.

543