gepubliceerde staten en toelichtingen, mij vóór den 20en Juni a.s. schriftelijk in kennis te stellen met hunne verlangens of bezwaren.

J. VAN DEN BERG, Penningmeester van het Hoofdbestuur, le van Swindenstraat 8, Amsterdam. XXI. Pharmaceutische Conferentie. Hiervan verschijnt een afzonderlijk programma. XXII. Bepaling van de plaats, waar de 77ste Algemeene Vergadering zal gehouden worden. XXIII. Rondvraag. XXIV. Sluiting der Algemeene Vergadering. Aldus vastgesteld inde vergadering van het Hoofdbestuur van 3 Mei 1927. Dr. J. J. HOFMAN, Voorzitter. V. VAN ITALLIE, Secretaris. SOL. CHLORETI FERRICI EN SOL. LERAS, door J. J. L. ZWIKKER. De aanleiding tot onderstaande opmerkingen is gelegen in een verschijnsel, dat zich inde receptuur voordoet bij het afleveren vaneen nu en dan voorkomende combinatie van Sol. Leras met luminal-natrium, na de bereiding waarvan men dikwijls den volgenden dag op den bodem der flesch een laag naalden aantreft van phenylaethylbarhituurzuur. Zulk een drank is volkomen ongeschikt, om in te nemen, daar door schudden geen homogene vloeistof te verkrijgen is. Een zelf bereide Sol. Leras uit grondstoffen, die aan de Ned. Pharmacopee Bd. V voldoen, kan dus onvereenigbaar zijn met luminal-natrium. Dit is opmerkelijk, waar het de precipitatie vaneen zuur betreft uit zijn alkalisch zout, dooreen alkalische vloeistof. Door Romijn werd evenwel in 1915 de aandacht gevestigd op het feit, dat Sol. Leras amphoteer reageert en dat diverse zelf bereide en handelspreparaten blauw lakmoespapier sterker rood kleuren, dan rood lakmoespapier blauw (Pharm. W. 1915, 173). R om ij n zocht de verklaring dezer zure reactie in te hoog zuurgehalte van de Sol. Chloreti ferrici en gaf een voorschrift, om het vrije zuur daarin te titreeren, welk voorschrift kort daarna vereenvoudigd werd door Kolthoff (Pharm. W. 1915, 1146). Deze titratie berust op hetzelfde beginsel als het onderzoek naar vrij zuur, dat de Ned. Ph. Bd. V thans ingevoerd heeft, n.l. door reageeren ineen door overmaat natriumthiosulfaat ontkleurde vloeistof. De genoemde schrijlvers bepalen daarin het

541