Perubalsemboom gekozen met als omschrift: „Solo el Salvador produce el Balsamo del Peru.” We geven in dit no. de afbeelding van dezen pharmaccgnóstischen postzegel, dien we, na vele vergeefsche pogingen, eindelijk door vriendelijke bemiddeling van den Nederlandschen consul te San Salvador mochten ontvangen. Van andere landen bestaan eveneens postzegels met afbeeldingen, die op bepaalde producten betrekking hebben,

maar voor zoover wij weten, is dit de eerste postzegel met een afbeelding, die op een geneesmiddel betrekking heeft. Straks verschijnt misschien een Nederlandsch-Indische postzegel met omschrift: „In Nederlandsch Indië werd de kinaboom voor de lijdende menschheid behouden” of een Japansche postzegel, met. in goed Japansch: „Op Formosa verdedigen de Japanners den kamferboom tegen de koppensnellers.” De fantasie vaneen pharmacognost zou hier zeker den philatelisten een wegwijster kunnen zijn. De rozencultuur in 1926 de vooruitzichten voor 1927. Uit het bericht van Shipkoff& Co., te Sofia, cntleenen wij het volgende: De oogst van 1926 was, wat kwaliteit betreft, veel beter dan de beste oogsten, welke in 1900 en 1906 zijn verkregen. Geen enkele oogst heeft een betere kwaliteit van olie gegeven dan die van het vorig jaar en dientengevolge was reeds alles in het begin van Maart verkocht. Voor het eerst sedert 1909 was de binnenlandsche markt uitverkocht voor eerste kwaliteit olie, dit al’es pleit wel voor de gezonde ontwikkeling der rozenindustrie, welke gedurende den oorlog zoodanig was achteruit gegaan, dat haar bestaan zelfs bedreigd werd. Vóór den oorlog, tusischen 1900 en 1915, had de rozencultuur haar hoogste uitbreiding verkregen. De tuinen, we'ke in 1900 een oppervlakte besloegen van 12700 acres, waren in 1915 tot 22320 vergroot en de opbrengst aan bloemen van 25 millioen tot 30 millioen pond gestegen, voor welker destillatie meer dan 14000 kleine destilleerketels werden gebruikt. De grootste oogst was in 1906, toen 32444775 pond werd verzameld en de export to,t 250.000 ozs. steeg. De wereldoorlog sloot de 4 hoofdmarkten voor rozenolie: de prils in het binnenland daalde dientengevolge tot beneden kostprijs en daar de kweekers hun rozentuinen, die geen voordeel opleverden, verwaarloosden, was in 1921 het aantal acres van 212320 tot 11000 gedaald: de opbrengst aan bloemen van ruim 32 millioen in 1906 tot 1088500 en de export van 250.000 ozs. tot 66940. Na het sluiten van den vrede werden de handelsrelaties met Amerika, Frankrük en Engeland weer opgevat en een voortdurende groei en uitbreiding volgde, welke nog grootere verwachtingen doen opwekken dan voor den oorlog. De rozenindustrie wordt nu in nieuwe banen geleid, de kleine destillatieketels verdwijnen en worden vervangen door groote stoominrichtingen en de rozencultuur is opnieuw een loonend bedrijf geworden, zoodat niet alleen de cultuur

463