tandpasta’s worden bedoeld, die ook in ons land zoo’n willige markt vinden.

De voornaamste Duitsche concurrenten zijnde I. G. Farbenindustrie, de Kaloderma (F. Wol ff Sohn), te Karlsruhe, Fred. Muehlens in Keulen en Dr. A1 ber s h ei m (Khasana) in Frankfort; enkele firma’s, die toch niet weinig' belangrijk zijn, heeft men vergeten te vermelden. Deze Duitsche fabrieken genieten door hooge invoerrechten bescherming, die echter niet voldoende is, om de Amerikaansche praeparaten volkomen te verdringen. Wel zijn ze buitengewoon duur, doch juist deze hooge prijs verlokt velen, deze praeparaten te verkiezen boven het binnenlandsche product. De propaganda, wijze van vestiging, de korting inden groot- en kleinhandel, het crediet, waarbij de apotheker een veel betere reputatie blijkt te genieten dan de drogist worden nog in bijzonderheden besproken. De receptuur der Londensche ziekenfondsen. Het Tijdschrift v. Geneesk. (1927. I. 2287) bevat de volgende opgave. Voor 1% millioen verzekerden zijn in 1926 in Londen 7890186 recepten klaargemaakt, d.i. 43/4 recept per verzekerde. De kosten bedroegen 271317 P.'St. of 81/* pence per recept en 3 sh. 3,1 pence per persoon. Er werden 1451 recepten voor sera en vaccins door apothekers klaargemaakt en 876 vaccins door artsen geleverd. Insuline werd 8758 maal voorgeschreven, wat 2918 P. St. kostte en 175 spuitjes werden verstrekt voor zelf-behandeling met insuline. Bij de Amsterdamsche Ziekenfondsen waren in 1924 ongeveer 885000 personen verzekerd, die aan apothekershonorarium (behalve de kosten der geneesmiddelen) ruim f 568000. hebben gekost, d.i. '1.48 per persoon. Hierbij komen nog de kosten voor receptuur (bedoeld wordt geneesmiddelen). Bij A. Z. A. bedroeg het gemiddeld aantal recepten 9,2 per persoon. Te Utrecht (1925) kwam op 38800 verzekerde personen / 106.226,18 aan apothekershonorarium en ƒ 61.851 voor geneesmiddelen voor 351.096 recepten, of tezamen f 4.33 kosten per persoon voor 9 recepten, d.i. / 0.48 per recept, een prijs, die met de Londensche opgave overeenkomt. Gevolgen van het misbruik van Veramon. In tegenstelling met de geruststellende verklaringen, welke de fabrikanten van Veramon in hunne circulaires geven, wordt inde Miinchener Med. Wochenschrift een mededeeling gedaan overeen patiënt, die gedurende 8 weken dagelijks11,2 gram Veramon gebruikte en in zeer opgewonden toestand ineen ziekenhuis moest worden opgenomen, met onregelmatige ademhaling. De patiënt was zeer bleek, kon slechts onsamenhangende woorden uitbrengen, was met zweet bedekt, enz. Nadat de vergiftigingsverschijnselen waren opgehouden, vertoonden zich verschijnselen van psychopathie en eerst na 4 weken kon hij als genezen worden ontslagen. (Pharm. Zentralh. 1927. No. 13). H. PERSONALIA. Rijksverzekeringsbank. Ingeschreven als apotheker: J. J. Ti m•uers, fa. J. Th. J. M. Timmers, Sittard, Limbrichterstraat 68; als apotheekhoudend geneeskundige: J. N. C. B r o o dm a n, West-

431