eerste hoofdstuk de daartoe benoodigde physisch-chemische kennis opgefrischt heeft. Bet 4e hoofdstuk houdt zich speciaal bezig met de behandeling der indicatoren (niet alleen de kleurindicatoren!), het 5e met de berekening van de grootte der aan de reacties inherente titreerfouten. Men krijgt den indruk, dat deze algemeen-chemische beschouwingen en berekeningen de meeste waarde hebben voor de neutralisatie-analyse. Voor de andere genoemde methoden zijn ze doorgevoerd, maar herhaaldelijk wordt de aandacht gevestigd op storingen, die zich bij practische controle door adsorptie-, katalytische- en inductieverschijnselen. Aan een algemeene bespreking dezer verschijnselen zijn het 6e en 7e hfdst. gewijd. Deze bladzijden geven een lezenswaardig overzicht over de gangbare inzichten in deze, voor een deel nog problematische, verschijnselen, waarbij de Schr. blijk geeft, zijn niet geringe belezenheid te hebben uitgestrekt overeen breeder terrein dan dat der analytische chemie. Het 8e hfdst. behandelt de maatanalytische methoden der organische chemie. Het komt mij voor, dat de Schr. hier vooral een origineel en dankbaar werk verricht heeft. Bevatten de vorige hoofdstakken voor den lezer van dit Weekblad en de elders gepubliceerde verhandelingen van Ko 11 ho f f niet zoo heel veel nieuws hoewel de generaliseering en samenvatting van zijn en anderer werk uitstekend gelukt is hier snijdt de Schr. de theoretische behandeling aan vaneen aantal belangrijke bepalingen, die, moge ze ook minder ver doorgewerkt zijn, de lezing ten volle waard is. Dan volgt een hfdst. over de houdbaarheid der titreervloeistoffen. Wat de Schr. dienaangaande te berde brengt, is van practische beteekenis voor iederen apotheker. Dit wil niet zeggen, dat dat met de materie der vijf eerste hoofdstukken niet het geval is. Ik kan mij evenwel voorstellen, dat menigeen, zonder zich te veel te verdiepen in die beschouwingen, liever met belangstelling de daaruit volgende practische voorschriften afwacht, die Kolthoff belooft, in het tweede deel te zullen geven. Het werk is opgedragen aan Prof. Dr. N. S c h o o r 1, onder het motto: „die Theorie leitet, das Experiment entscheidet”, welk motto de Schr. herhaaldelijk naar voren brengt, het zelfs aanschouwelijk maakt, dooreen onzer collegae aan zijn ooren voor de klas te trekken (pag. 108, noot), welk lot ik, gezien den uitgebreiden en internationalen lezerskring van Kolthoff, ons anderen, die wel eens te kort schieten, bespaard hoopte zien. ZW. Scriba’s Tabelle zu den Vorschrifter, betreffend die Abcabe starkwirkender ArzrteimHtel und den Ausfiihrungsbestimmungen zuni Opiumgesetz. llte völlig neu bearbeitete Auflage. Bcnrbcitet und herausgegeben vom Deutschen Apotheker-Verein. Berlin 1927. Pr. M.0.60. Scriba’s tabellen zijnde consequentie van ver doorgevoerd reglementeeren. De algemeene bepalingen over het afleveren van geneesmiddelen zijn zoo weinig algemeen, dalen in zulke finesses af, dat bij elke aflevering vaneen sterk werkend geneesmiddel de apotheker zich moet afvragen, hoe hij overeenkomstig de „wet” moet handelen. Scriba’s tabellen geven hier een antwoord op. Soms

143