zuur en natriumsulfaat, door destillatie een oplossing van blauwzuur te bereiden. Naar keus is ook zonder destilleeren een, voor het bitter ajmandelwater geschikte, blauwzuuroplossing te verkrijgen, door kaliumcyanide, spiritus en phosphorzuur in bepaalde verhouding te mengen. Er slaat primair kaliumphosphaat neer en de oplossing laat bij verdamping praktisch geen rest achter. V. I. Een melkzuur-reactie. E>r. L. Ekkert (Pharm. Zentralh. 1925, 552) geeft de volgende kleurreactie aan voor melkzuur, welke nog in 0,02 pCt. oplossing duidelijk is waar te nemen. Indien men enkele cg. pyrocatechine in 5—6 cm', zwavelzuur oplost en hierop brengt I—2 cm3, eener verdunde melkzuuroplossing, dan ontstaat op de scheidingsvlakte een bloedroode kleur, welke steeds in sterkte toeneemt. Men kan ook het verdunde melkzuur bij 5 cm3, zwavelzuur voegen en daarop eene 1 pCt. oplossing van pyrocatechine in water of spiritus gieten. Gebruikt men, in plaats van Pyrocatechine, Kesorcine, Hydrochinon of alpha-Naphthol, dan ontstaan er groengele of bruine oplossingen. H. Bepaling van het arsenicumgehalte in staalpillen en dergelijke praeparaten. Hansen (Archiv for Pharmaci og Chemi 1925, 14—15) heeft verschillende methodes nagegaan, volgens welke men in pillen, die Ferrum reductum of Lactas ferrosus bevatten, het arsenicumgehalte kan bepalen. AndrewenFahr (Zeitschr. f. anorg. Chemie 1909, 123) dampen de oplossing tot 15—20 cm3, in, vermengen deze ineen stopfleschje met de 272-voudige hoeveelheid stannochloride-oplossing, verkregen, door 20 g. stannochloride met 40 g. wijnsteenzuur in 1 liter 40 pCt. zoutzuur op te lossen. Na 2—3 uren heeft zich dan het arsenicum afgescheiden en kan op een Gooc h’s filter worden verzameld, met chloorvrij zoutzuur en daarna met water worden afgewasschen. Men brengt nu het arsenicum met het asbest ineen kolfje, voegt VlO normaal jodium toe (50 cm3.) en een weinig natriumbicarbonaatoplossing en titreert vervolgens de overmaat van jodium terug met natriumarsenietoplossing. Om deze methode bij pillen toe te passen, moet de organische stof eerst met salpeterzuur en zwavelzuur ineen Kjeldahlkolf zijn vernietigd. Volgens Ramberg en Sjöstrom (Arsenikkommissionen Beil. 7—10) worden s—lo pillen eerst met rookend salpeterzuur en 25 cm3, zwavelzuur ineen Kjeldahlkolf verhit. Wanneer alle organische stof is vernietigd, wordt 30 cm3, verzadigde ammoniumoxalaatoplossing (nogmaals afkoelen) toegevoegd, daarna 30 g. kaliumchlorjde, 25 cm3. 40 pCt. zoutzuur, 2 g. Mohr’s zout en 0,1—0,15 g. broomkalium. De kolf wordt dan met een koeler verbonden, waarvan het uiteinde in water wordt geplaatst, zoodat het minstens 1 cm. diep daarin staat. Men destilleert dan B—lo8—10 minuten, voegt bij het destillaat 1 druppel methyloranjeoplossing en titreert met kaliumbromaat volgens Gyory {Archiv der Phurrnazie 1917, 305). Men gebruikt eene bro-

1145