de kinine neerslaat; uit het filtraat wordt het bismuth als carbonaat geprecipiteerd en daarna als oxyde gewogen. Uit het filtraat van deze bepaling wordt verder, na zuur maken met salpeterzuur, het

iodium als zilveriodide neergeslagen en gewogen. De kinine wordt, uiteen nieuwe hoeveelheid zout, door oplossen in alkalisch kaliumtartraat, neergeslagen en met chloroform uitgeschud. Het alkaloïde, dat na verdamping van den chloroform achterblijft, bevat te veel verontreiniging, om voor de quantitatieve bepaling door wegen te kunnen dienen. Het wordt opgelost in verdund zwavelzuur, de oplossing wordt gefiltreerd en aangevuld tot een bepaald voiumen, waarna van deze vloeistof de draaiing bepaald wordt. . , . Bereiding van emetine uit cephaëline. Uit onderzoekingen, verricht in het militair pharmaceutisch laboratorium in Brazilië, is gebleken, dat de ipecacuanhawortel uit Matto Grosso bijna uitsluitend emetine bevat, terwijl de wortels uit Rio en Minas ook belangrijke hoeveelheden cephaëline bevatten. Daar de zuivere emetine een belangrijk geneesmiddel is, werden er welgeslaagde proeven genomen, om de cephaëline door middel van neutraal methylsulfaat te methyleeren, op gelijke wijze als morphine gemethyleerd wordt tot codeïne (Chemist and Druggist 1925—880'. Rev. de Chem. e. Pharm. miitair. April 1925). Kleurreactie op A Vitamine. P.Rosenheimen J.L.Dr u turn on d hebben inde vergadering van de Biochemical Society van Mei kleurreacties vertoond, welke door arseenchloride, trichloorazijnzuur, dimethylsulfaat en andere wateronttrekkende stoffen optreden, wanneer Vitamine A aanwezig is. s Dte methode kan worden toegepast bij levertraan, door 1 cm . van het reagens te voegen bij 1 druppel olie en de kleurreactie te vergelijken met die vaneen standaardproduct. De hoeveelheid vitamine wordt beoordeeld naar de intensiteit der schitterend ultramarijnblauwe kleur, welke echter spoedig verdwijnt, om in violet en andere kleuren over te gaan. Ondersteld wordt, dat deze kleurvormende stof, die ook bij verzeeping blijft bestaan, een derivaat is van cholesterol. . . Bepaling der phenolen in aetherische oliën. L. Reti (Chemiker Ztg. 7 4—’25) beschrijft eene eenvoudige methode, om in aetherische oliën het gehalte aan phenolen te bepalen met een apparaat, dat overeenkomst vertoont met den butyrometer van Ger be r. Men vermengt inden phenolometer 1 cm1, olie met eene voldoende hoeveelheid verdunde natronloog, welke de phenolen bindt, centrifugeert en berekent uit de volumevermindering het phenolgehalte. H. De bacteriedoodende werking der aetherische oliën is reeds vroeger onder de aandacht gebracht door het onderzoek van Chamherland. Martin da 1e Ha 11, Lucien Gavel, Sarte en anderen. Thans hebben A. Morel en A. Roc ha i x (Buil, des

954