Gaarne maak ik gebruik van de mij geboden gelegenheid tot het geven van eenige toelichting op mijn inleiding over de geneesmiddelvoorziening ten plattelandê. In die inleiding heb ik inde eerste plaats gewezen op het beeld, dat ons de Haagsche gemeente-apotheek geeft te zien; een groot en naar ruim berekende behoeften voorzien magazijn van geneesmiddelen onder deskundige leiding, waar de voorraden op juiste wijze worden bewaard en de geneesmiddelen volgens de regelen der kunst worden verwerkt tot artsenijen, waar steun wordt verleend aan belanghebbenden bij het verkrijgen van organen van slachtdieren voor de bereiding van orgaan-preparaten, waar ook een dezer preparaten wordt bereid, nl. het veelbesproken insuline, waar, in samenwerking met den geneeskundigen dienst, proeven worden genomen ren bate van algemeene belangen en waar ten slotte het laborator rium, waarin de geneesmiddelen worden gecontroleerd, mede dienstbaar wordt gemaakt aan het verrichten van diagnostische onderzoekingen. De deskundige beheerder van dit alles, apotheker S c h i r m, is directeur van zijn inrichting, dat wil zeggen onmiddellijk onder Burgemeester en Wethouders hoofd van zijn tak van dienst. In Middelburg en andere plaatsen vindt men een overeenkomstig aantrekkelijk beeld, zij het met zekere variaties. Van dit alles bespeurt men ten plattelande niets, of nagenoeg niets, zeer tot schade van het algemeene jen individueele welzijn der bevolking. Hoofdzakelijk vinden wij in dikwijls uitgestrektc plattelandsgebieden de apotheken der geneeskundigen. Men mag zich de vraag stellen, welk beeld deze geven te zien. In de eerste plaats kan worden opgemerkt, dat de apotheekhoudende geneeskundige geheel afhankelijk is van zijn leverancier, wat betreft de hoedanigheid zijner geneesmiddelen. Wel stelt de wet den geneeskundige, die volgens art. 9 van de wet op de uitoefening van de geneeskunst geneesmiddelen aflevert, aansprakelijk voor de hoedanigheid zijner grondstoffen, maarde kennis der geneesmiddelen als „waar”, dus ook de bekendheid met de wijze, waarop deze stoffen worden onderzocht, op de beste wijze worden bewaard en behandeld, ontbreekt den arts. Wel pretendeert de laatste, op grond van de voor hem bestaande onmogelijkheid, om te voldoen aan de eischen, hem door de wet gesteld, dat de verantwoordelijkheid moet worden gedragen door den leverancier, maar afgezien van de formeele onmogelijkheid van deze verantwoordelijkheidsoverdracht, is

871