Be h r en s geeft aan, dat oxaalzuur in oplossingen vaneen bisrnuthzout een kristallisatie van naaldjes doet ontstaan. Kaüumbioxalaat zou sneller werken; hierdoor zouden kristallen ontstaan, dife op octaëders gelijken, maar door hun dubbelbreking en verdere eigenschappen blijkbaar tot het rhombische stelsel gerekend moeten worden. S c h o o r 1 noemt deze reactie eender fraaiste vormen, waarin bismuth kan worden aangetoond. Volgens hem bestaat de kristallisatie uit kaliumbismuthoxalaat en wordt op uitstekende wijze verkregen, door een salpeterzure bismuthoploesimg te praecipiteeren met kaliumbioxalaat. Ook in zoutzure oplossing ontstaan met kaliumbioxalaat dezelfde kenmerkende kristallen. Hoe sterker het zuur is, dat gebruikt wordt, des te grooter worden de kristallen; het zuur werkt dus hier weer als remmiddel. Op fraaie wijze kan men het kalium door ruibidium of caesium vervangen (niet door natrium): de kristallen zijn geheel isomorf. Rubidium en caesium geven met bismuthzouten zelve een kristallisatie, die echter veel meer oplosbaar is en in geen geval verwisseld kan worden. Wanneer men een zoutzure of salpeterzure bismuthoplossing met oxaalzuur praecipiteert, dan ontstaan onduidelijk zeshoekige kristallen!, die zich vaak voordoen als een bloem, uit zes kransvormige blaadjes samengesteld. De aandacht dient er op gevestigd te worden, dat zwavelzuur en sulfaten zoo mogelijk vermeden moeten worden, omdat het uitkristalliseeren van bismuthsulfaat en a Ikal i-bi sm uth's ui fa at verwisseling teweeg zou kunnen brengen. Kleinste hoeveelheid, die met de reactie kan worden aangetoond (als kaliumlbismuthoxalaat), VlW<> milligram, verd. 1:500. Als Antimonyloxalaat: Litt. Behrens, pag. 110. Een zoutzure oplossing van antimoonchloride geeft met een druppeltje 1 pCt. oxaalzuuroplossing een neerslag, bestaande uit penseelvormige kristalletjes. Rechte uitdooving. Kleinste hoeveelheid, die met deze reactie kan worden aangetoond, bedraagt 'Aooo milligram, verdunning 1 : 200. Als Loodoxalaat: Litt. Haushofer, pag. 29. Behrens, pag. 74. Behrens—Kl ey, pag. 333. Loodoxalaat is een fijn neerslag, dat ontstaat, zoodra oplosbare loodzouten met oxaalzuur of alkalioxalaten worden geprecipiteerd; veelal zijn het monokliene naalden of prisma’s

726