looft, dat het intusschen niet volkomen uitgesloten is, dat ook nog een weinig gentiobiose gevormd wordt. Hij meent uit de analyse der afgescheidene osazonen een aanwijzing, zij het ook zwakke, op deze biose als tusschenprodukt gevonden te hebben. V. I

Boekaankondiging. Die kaufmannische Apothekerfiihrung und die Spezialitatenfabrikation, door Dr. Ric h. Br i e:g er, apotheker; Jul i u s Springer. Berlijn 1926; 146 pag., geb. f 4,65. Een zeer lezenswaardig boekje, dat een geheel andere strekking heeft dan het in 1895 verschenen boek van Dr. G. Ha r t ma n n „Die Apothekenbuchführung” of het werk van J. A. en A. H. v.d. Vel d e „Boekhouden voor apothekers”. Dit nieuwe geschrift bespreekt slechts in het kort de boekhouding, leert die niet; het wijst meer op het belang voor den apotheker zelf, om zijn apotheek „kaufmannisch” te voeren, zoowel voor ’t inzicht in zijn zaak, voor den bloei derzelve, met ’t oog op mogelijken verkoop door hemzelf of zijne erven. Zeer terecht zegt.de schrijver: „Een ontoereikende boekhouding kost slechts geld, zonder iets in te brengen. De richtige boekhouding echter maakt zich spoedig betaald.” Het groote belang en het voordeel vaneen inventaris, hoe deze kan worden bruikbaar gemaakt voor een juistere wijze van inkoopen. wordt uitvoerig toegelicht. Ook de organisatie van het geheele bedrijf, de juiste wijze van aankondigingen, alsmede het inden handel brengen van „spécialités de la maison” worden besproken; hieraan is zelfs het grootste deel van het boekje gewijd; de kostprijsberekening, het deponeeren van merken en een groothandelsafdeeling, waarvan terecht wordt opgemerkt, dat deze buiten het gewone apotheékbedrijf moet worden gehouden, zii allen krijgen een uitvoerige bespreking, zoodat het boekje inde bizondere aandacht van de lezers van dit weekblad zij aanbevolen. W. D'. VALKIS. Beroepsbelangen. De Pharmacie in Japan. Volgens de Japansche mythologie was er eenmaal een godheid, genaamd „Ohkunimuschinomikoto”, die als de god der genees- en artsenijbereidkunde wonderen verrichtte. De geneeskunde was zoowel in Japan als in China reeds jaren vóór Christus bekend en volgens de geschiedenis zouden Chineesche geneeskundigen inde 7e eeuw reeds een genees- en artsenijbereidkundige school hebben gesticht. Nadat deze wetenschap eenigszins in het vergeetboek raakte, kwamen de Portugeezen inde 16e eeuw en de Nederlanders inde 17e eeuw in Japan, waar ze ook scholen stichtten en waar de geneeskunde o.a. door Damme r, Arumaus en Kaspar werd onderwezen.

330