kikkers en ijking op katten. Voor het ijken op kikkers wordt bij voorkeur gebruik gemaakt vaneen extract, bereid met absoluten aikohol, door eerst 24 uur bij kamertemperatuur, daarna een half uur bij koOktemperatuur uitte trekken. Dit extract wordt gefiltreerd, daarna ingedampt tot een klein volumen en dan met water tot een soort emulsie gemaakt, die dan ineen lymphezak wordt ingespoten. Men zoekt twee doses, die onderling 10 pCt. verschillen, en waarvan de hoogste meer dan de helft, de laagste minder dan de helft der ingespoten kikkers doodt. Tegelijkertijd wordt hetzelfde met een standaardpraeparaat gedaan. Door vergelijking vindt men de betrekkelijke sterkte van het te onderzoeken praeparaat. Bij het ijken op katten wordt de dosis vaneen V2 pCt. infuus bepaald, die bij intraveneuze langzame infusie in 30 tot 55 minuten hartstilstand veroorzaakt. Nadere details van deze methode vindt men inde bovengenoemde dissertatie van de Lind van Wijngaard en.

Tincturen van digitalis of van strophanthus kan men op overeenkomstige wijzen ijken. Als standaard' voor de Tinctura Strophanthi moet g-strophanthine (ouabaïne) worden genomen. Ter verklaring van deze beslissing kan worden vermeld, diat bü het internationale onderzoek der verschillende methoden de kattenmethode in Utrecht, London en Brussel overeenkomende uitkomsten gaf. Het bleek echter ónmogelijk te zijn, de kattenmethode als eenige aan te bevelen, omdat in sommige landen, zooals b.v. Noord-Amerika, Denemarken en Duitschland, katten slechts moeilijk te verkrijgen zijn. De kikkermethode leverde bij het internationale onderzoek zeer sterk afwijkende uitkomsten op. Deze methode werd echter toch aangenomen, nadat hoofdzakelijk door Duitsche landen zeer gedetailleerde voorschriften waren gegeven, waardoor naar de nieening der vergadering een betere overeenstemming zou kunnen worden bereikt. Op de vergadering werden nog verschillende andiere ijkingsmethoden besproken, o.a. op witte muizen en op caviae. Het ter tafel gebrachte materiaal was echter nog niet voldoende, om één van deze methoden voor internationaal gebruik aan te bevelen. Hiervoor zal verder onderzoek worden verrich:. Eveneens was het materiaal nog niet voldoende, om in getallen te kunnen vastleggen de verhouding van de therapeutische waarde der verschillende praeparaten tot de verschillende biologische eenheden. De moeilijkheid schuilt hierin, dat

197