hoeveelheid schijnt te varieeren naar den ouderdom, het geslacht en het voedsel der personen, alsmede naar den tijd van den dag waarop de urine geloosd wordt. De eiwitachtige stof is oplosbaar ia water en.laat zich daarom, na dat de alcohol van het verzamelde praecipitaat is verdampt, door verdeeling in water en filtreren van de phosphorzure aarden afzonderen. De bekomen oplossing laat na verdamping een rest terug , dat bij verdere verhitting den reuk naar verbrand hoorn en eindelijk eene alcalische asch levert. Deze oplossing geeft met het reagens van Mi 11 o neen witvlokkig praecipitaat, dat even als de proteïnverbindingen langzamerhand rood wordt. Deze uit de urine door alcohol gepraecipiteerde en van het praecipitaat door water uitgetrokken organische zelfstandigheid werkt ~ volgens onderzoekingen van Béchamp even als een ferment, waarvan men zich door de volgende proef kan overtuigen: Men praecipiteert uit 250 O. C. door alcohol het praecipitaat, wascht goed uit met alcohol, laat deze verdampen , verdeelt het praecipitaat in 30 C. O. water en filtreert. De bekomen vloeistof wordt verdeeld in twee deelen, waarmede de volgende proeven genomen worden. 1. Eene stijfselpap uit 2 grm. amylum en 40 C. O. water gemaakt, werd met de eene helft der oplossing vermengd en ineen waterbad op 66—70° C. verwarmd. Binnen weinige oogenblikken was de stijfsel dun vloeibaar geworden en na verloop van eenige uren werd het amylum voor een deel in suiker veranderd. 2. De tweede helft werd tot koken toe verhit en daarmede de proef 1 herhaald. De stijfsel werd nu niet vloeibaar en de suikervorrning bleef weg. Eeeds met versch geloosde en gefiltreerde urine, met stijfsel vermengd en tot 60—70° C. verwarmd, volgt de vloeibaarwording der stijfsel zeer spoedig en de suikervorming na verloop van eenige uren. Even als de urine van menschen werkt ook die der honden en konijnen. Béchamp noemt dit nieuwe, oplosbare ferment nefrozymas. Het is veel minder werkzaam dan het ferment van vermengd speeksel en diastas j bij geljk gewicht »

259