De algemeene wijze van bandelen inde eene of andere toxicologische onderzoeking met behulp van magnesium is dan als volgt: De zure vochten afkomstig van de behandeling der ingewanden of andere organische zelfstandigheden die aan de analyse onderworpen zijn, worden door eene verdamping op een waterbad geconcentreerd en tot siroopachtige consistentie gebracht. Het-overschot op -J- 125° verhit, wordt dan in eene geringe hoeveelheid gedestilleerd water opgelost en vervolgens gefiltreerd. Nu doet men ineen kleinen toestel van Marsh een weinig water met Vso zuiver zwavelzuur en eenige grammen bandvormig geknipt magnesium. Er ontstaat dadelijk eene levendige ontwikkeling van hydrogenium , dat men door eene buis laat gaan die in het midden verhit wordt en welk gas men aan het uitgetrokken uiteinde aansteekt. Wanneer er nu inde buis geenerlei ring en op de stukken porcelein waartegen men de vlam heeft laten spelen geen zichtbare vlekken te bespeuren zijn, doet men inden toestel bij kleine gedeelten van het verdachte vocht. Indien er arsenicum of anlimonium in het vocht was, ontstaat er dadelijk een ring en vlekken, even als inden gewonen toestel van Marsh, welke vlekken en ringen dan op de bekende wijze nader onderscheiden worden. Indien de verdachte vochten op deze wijze geen spoor van arsenik of antimonium aantponen, kunnen zij andere schadelijke metalen bevatten, zoo als koper, lood, kwik, zink enz. In dit geval zal men deze metalen als vlokken, poeder of in sponsaehtigen vorm op den bodem van het glas van den toestel, of wel op de oppervlakte van de raagnesiumreepen terug vinden. Om deze praecipitatie volkomen te maken, is het noodig de vochten ineen voldoenden staat van zuurheid te houden en do proef zoo lang voort te zetten , tot op het oogenblik dat nieuwe magnesiumreepen in het vocht gebracht, opgelost worden, zonder iets van hun metaalglans te verliezen. Ten einde zich van het einde der bewerking te verzekeren, is het goed eene geringe hoeveelheid vocht uit de flesch te

248