Weder tot. elkander kunnen naderen en hunne,slechts tijdelijk '‘•'■'nietigde, verbinding weder kunnen bewerken.

Tot staving dezer uitlegging voert de schrijver bij analogie 'ht vele scheikundige, verbindingen die gedé- en gerécompoaeerd worden onder den, invloed eenvoudig van tempera'uursveranderingeu, slechts een enkel aan, namelijk de !l'«arbouas natricus , welk zout; door warmte een gedeelte 'iln zijn koolzuur verliest, om dit bij bekoeling weder tot, Zl°h te nemen. Dit spel van gaan en komen van het koolzuur kan tot in het oneindige worden voortgezet, wanneer a>en onder geschikte voorwaarden verkeert ; op dezelfde wijs uu zal zeer waarschijnlijk bij herhaling tusschen de moleculen yan het iodium en de stijfsel eene afwisselende beweging van decompositie en récompoaitie, onder den invloed van dikwijls herhaalde variatiën inde temperatuur worden voort* Sahracht. De navolgende proeven bevestigen deze uitlegging; 1- Indien men eene oplossing van iodetum amyli- gen Voegzaam verwarmt, dat zij hare blauwe kleur verliest, Qeemt de oplossing dadelijk de kenmerkende, oranjegele kleur aan van, de waterige iodiumoplossingen. Deze dranjekleur doet het vermoeden ontstaan, dat het iodium ,6p k't tijdstip vrij van verbinding is, en dat het vocht in plaats 'an iodetum amyli te bevatten, er slechts de van elkander afgescheiden elementen van bevat. 2. Indien men iu eene schaal eene gefiltreerde oplossing van stijfsel kookt en er een stukje iodium even groot genoeg ülh de stijfsel in iodetum te veranderen in brengt, zoo onfedaat iu het vocht geen de minste blauwe kleur en zelfs 0let momentaneel. T>aar het iodium en de stijfsel zich bij deze temperatuur •d't verbinden kunnen, zoo is het waarschijnlijk dat deze t'tee lichamen zich van elkander afzonderen, wanneer men kunne verbinding aan dezelfde temperatuur blootstelt. Indien men 4 oplossingen van iodetum amyli maakt, "’elke van verschillenden graad van concentratie zijn, en "aarvan de 4e zeer geconcentreerd is, en men deze oplos-

231