koten en de gecoleerde vloeistof met azijnzuur of weinig '’erdund zwavelzuur te vermengen. Men filtreert de vloeistof, oad at het volumineus praecipitaat is bezonken, wascht het en kookt het Altraat met barythydraat. De ontwikkelde ammonia wordt in zoutzuur opgevangen ®o op de bekende wijze bepaald. (Zeitschr. f. Chemie, 1866, S, 11.) Nieuw reactief voor potasch. Behalve de twee meest gebruikelijke reagentia voor potasch, oamelijk oplossing van acidum tartaricum en chioretum platinicum wordt door Plun-Eett de bitartras natricus aanbevolen. Men bereidt dit zout gemakkelijk door eene zekere hoeveelheid wijnsteenzuur in gedestilleerd water op te lossen; teen verdeelt de oplossing in twee gelijke deelen, verzadigt de eene helft met carbonas natricus en voegt er dan de Weede helft van het opgeloste zuur bij; men schudt het hengsel en bewaart het als reactief. Met dit reagens kunnen zelfs sporen van potasch worden aangetoond; men moet echter de voorzorg gebruiken om het te onderzoeken vocht flauw zuur te maken voor men het veagens toevoegt. (Le Moniteur scieniifiqwe 1866 , Sur 221, p. 236.) de bereiding van acidum citricum en citras magnesicus ; door Perret. De methode door den schrijver aanbevolen bestaat inde bereiding vaneen trimetallisch zout van magnesia en verandering van dit zout ineen kristalliseerbaar bimetallisch zout. Het goed helder gemaakte citroensap wordt dadelijk met ®en overvloed van magnesia behandeld; er ontstaat dan

223