oxydatie bewerkt geoxydeerd wordt. Zulks kan namelijk worden uit de reactien van het acidum iodicum op Morphin , welk zuur zoo als bekend is tot iodium gereduceerd wordt en door welks aantooning door middel van de basis kan geconstateerd worden. Het is alzoo verwachten dat nog andera oxyderende en tevens voor reduotie vatbare zelfstandigheden, behalve salpeterzuur, 'fiangaanhyperoxyd en chrotniumzuur met morphin reactien *üUen geven. Zulks is ook het geval en wel geeft het acidum molyb•taenicum een zeer gevoelige en kenmerkende reactie op Morphin. Mien kan hierbij de morphin, zoo wel in zwavelzure oplossing als in vasten staat aanwenden. Wanneer men acidum molybdaenicum oplost in geconcenr®erd zwavelzuur en deze oplossing bij eene geringe hoe'eelheid morphin droppelt, dat met azijnzuur, zwavelzuur zoutzuur verbonden is, of ook wel als zoodanig, zoo ontstaat eene prachtig violette Meur , welke later overgaat in aUw, daarna in vuil groen, waarna eindelijk de oplossing k'jua kleurloos wordt. Zulks geldt voor de geringste sporen Vaa morphin en men kan op deze wijze nauwelijks merkje stofjes der basis ontdekken, doordieu op de plaats *aar deze liggen , door bijvoeging van één droppel molyb- zwavelzuur zulk eene violette kleur ontlat. Bij meer duidelijke sporen van morphin en vooral bÜ de zoutzure verbinding gaat de violette kleur over in of olijfgroen en op sommige plaatsen in schoon (sfasgroen. Vooral bekomt men de verschillende kleuren, men het zwavelzuur langzamerhand op de afzonderlijke stukjes morphin laat loopen of ook vast molybdaenas natricus °P morphin met sterk zwavelzuur bedroppelt. Het molybdaenzuurbevattend zwavelzuur bekomt men door Molybdaenas natricus in sterk zwavelzuur op te lossen. De lossing mag noch te veel noch te weinig molybdaenzuur batten; in het eerste geval gaat de violette kleur zeer 80el over jn biaaw, in het laatste geval verliest de reactie *V. S., 2e J. u

209