gelatine en de vetkralen zijn slechts bijkomende zaken, dia ïelfs vele personen ongaarne er op zien. De schrijver wenschto wel dat deze regelen er toe konden bijdragen om de opinie van het publiek omtrent do waarde van het vlecschextraet als voedsel op te helderen. Hij heeft 2|ch met dit schrijven ten doel gesteld, eerstens om buitenjonge verwachtingen op hun juiste waarde te stellen en *en anderen om de voedingsrol te bepalen, die hot vleeschtottract geroepen is eenmaal in Europa te vervullen. (Journal de Ilcarmacie d?Anten, Avril.) Ratanhin, ccn bestanddeel van liet Amerikaansch cxtractum Ratanhiac. Er komt in het Amerikaansch Eatanhiaextract een kleurlos, kristallijn lichaam voor, dat grooto overeenkomst heeft toet tyrosin en ook door Wi 11 ste i n daarvoor gehouden is. Volgens dr. Emil II ug e (Journ. f. prakt. Chcm. 1865) ** dit lichaam niet identisch met tyrosin, waarom hij het Ratanhin noemt. Hij vond er 1,25 pCt. van in het extract, doch niets inden wortel. Hij vermoedt daarom, dat het Oxtraet bereid wordt uit wortels die met ratanhia overcenkotoen (zoo als ook het geval is), of wel dat de ratanhin kan ontstaan zijn dooreen ontledingsproces. Een onlangs uit ■A-toerika betrokken extract, dat in zijn scheuren en spleten toet schimmel overdekt was, leverde hem ccue ruime hoo-VeelheiJ ratanhin. Enge vond de samenstelling der ratanhin =C20 Hl3 NO0. «ü bevat alzoo 2 Acq. Cen H meer dan de tyrosin, is daarmede homoloog en vertoont daarmede veel overeenkomst. 2qo vormt zij bij voorbeeld met sterk zwavelzuur cvenzoo gepaard zuur, wiens zouten door ehlorctum ferricura Ptochtig violet gekleurd worden. Zij is onoplosbaar in oblaten alcohol en acther. Terwijl tyrosin uit eene met Wdaziju vermengde oplossing door acetas hydrargyricus tatoelijk volkomen gepraecipiteerd wordt, blijft ratanhin groo-

173