zure alkaliën behoeven slechts geneutraliseerd te worden,

om de suikersoorten dadelijk door toevoeging van gist tot op geringe gemodificeerde deelen na weder vergistbaar te maken; zulks is niet alzoo na de behandeling met bijtende kalk in eenigzins beduidende hoeveelheid, want dan heeft ook na de neutralisatie geene vergisting meer plaats. (Will stei n’s Vierteljchressghrif. Bd. 14. S 182 en JPkamu Centralhlad 1865 No. 45.) Over chlorophyl; door E. Fremy. De schrijver zegt volgens zijne vroegere onderzoekingen, dat de chlorophyl door inwerking van zoutzuur en aether gesplitst kan worden ineen geel ligchaam phylloxanthin en ineen blaauw, phyllooyanin. Uiteen later onderzoek is gebleken, dat ook andere zuren , zelfs zwakke, geheel overeenkomstig werken als zoutzuur. Doch ook op deze wijze was het hem niet mogelijk de splitsingproducten zuiver daar te stellen. Hij heeft vervolgens de inwerking van de verschillende bases op de chlorophyl bestudeerd en heeft het volgende vastgesteld: De bases schijnen op de chlorophyl op drieërlei verschillende wijze te werken : 1. De hydrateu van zekere aardbases, zoo als magnesia alsmede aluinaarde-hydraat met eene alkoholische oplossing van roode chlorophyl geschud, leverden lakken, door zich met de groene zelfstandigheid te verbinden, en doen in alkohol eene gele zelfstandigheid en ook vet, waarvan de chlorophyl steeds begeleid is, oplossen. De alumina kan daarom tot zuivering van chlorophyl aangewend worden, daar de lak reeds weder door kokenden alkohol ontleed wordt. 2. Alkoholische potasch en sodaoplossing verhouden zich tot chlorophyl inde kookhitte even als zuren, verzepen echter te gelijkertijd de vette stoffen die ze verontreinigen. Men bekomt zoo eene groene vloeistof, waarin men gemakkelijk

367