Proeven van Dumas en Sta s over het aequivalent van het °°loxycl bevestigd. Deze geleerden hebben waargenomen, de diamant, de graphiet, in het algemeen de kool, de gewone kool, als deze ineen grooten overvloed Van zuurstof verbrandt, nimmer geheel zuiver koolzuur, steeds een mengsel van dit gas met kooloxydgas lever<:l3 > dat men eerst over gloeijend koperosyd voeren moet, 51 eendoor potaschloog volkomen absorbeerbaar gas te “tornen.

elektrieke vonk werkt op dergelijke wijze. Wanneer 'lleTl in een’ eudiometer 220 vol. zuiver kooloxydgaa brengt 6)1 er 72 uren lang elektrieke vonken door laat slaan, zoo het volumen tot op 317—317,5 vol. Uit dit gas r®kt men door potasch 5 vol. koolzuur uit, waaruit volgt, de hoeveelheid van het ontleede gas slechts = 22 p.m. ‘ De dissociatie-spanning van het koolzuur is alzoo bij ''■'elijk hooge temperatuur echter zeer gering. Maar deze Penning is toch toereikend, om, als men ze achtereenvolgend I*Wt, de geheele hoeveelheid van het kooloxyd in kool en °°lzuur te ontleden. Zulks verkrijgt men, als men eene 'Dzadigde oplossing van potaschloog op het kwik van den brengt. Het bovenste gedeelte der buis wordt met een dun huidje roet beslagen, dat men door af°Ppen verwijdert, ten einde vrije baan te laten voor de ektrieke vonken en het kwik stijgt dan tot aan de plaaspitsen. Yoor de voleindiging van deze proeven behoort 6tle tijdruimte van 5—6 maal 34 uren, , -dcidum sulphurosum. Wanneer men door de porceleinen 1118 van den dissociatietoestel (door den schrijver kortheids, Ve, de koude en warme buis genoemd) bij ongeveer ' een stroom droog zwaveligzuur voert, zoo wordt dit eeltelijk ontleed in zwavel en watervrij zwavelzuur. metalen buis was in dit geval van koper en galvano-sasch met eene dikke laag zuiver zilver bedekt, welke, !\a° men weefc> beide bij 800° niet door zwavelzuur wordt ty getaat en des te minder bij de temperatuur der proef (10°). ailneer de stroom van het zwaveligzuur eenige uren lang

262