oplossing door middel vaneen seheitr echter afgezonderd en de bewerking nog een- of tweemalen herhaald, tot dat de aether zijn bitteren smaak en alzoo al de theïne verloren heeft. Het verdunde zwavelzuur, dat behalve theïne alleen nog looizuur bevat, wordt in eene porceleinen schaal met een overvloed van gebrande magnesia vermengd, waarbij een gedeelte van het looizuur ontleed wordt. De oplossing wordt voorzigtig tot droog verdampt, het overschot fijngewreven en zoo lang met aether uitgetrokken, tot dat deze niets meer o plost. Schudt men nu dit aetherisch uittreksel in eene kleine afgewogen retort, destilleert den aether af en droogt gedurende 24 uren op eene warme plaats, zoo kan men door eene tweede weging der retort, door de vermeerdering in gewigt, de hoeveelheid theïne te weten komen.
In onderscheidene theesoorten werd een gehalte van 1—2,5 pCt. theïne gevonden. De reden dat Peligot in theegruis 4,85—5,85 pCt. theïne vond , kan daarin gelegen zijn, dat het vergruisbare celweefsel van het bladparenchym, waaruit het theegruis voor het grootste deel bestaat , rijker aan theïne is, dan het vaatweefsel der theebladen. De theesoorten, welke inden handel voor de slechtste gelden en van oude bladeren Afkomstig zijn, waren het rijkst aan theïne, staande zulks in direkte verhouding tot hun gehalte aan cellulose. Tot vergelijking werden onderscheidene soorten van theebladeren naar drie verschillende methoden behandeld. Behalve de bovenvermelde en de methode van Peligot, werd nog eene derde aangewend, volgens welke de theebladeren met water, waarbij eene geringe hoeveelheid soda gevoegd was, uitgetrokken werden, waarna het uittreksel met aluinoplossing vermengd en nu met soda gepraecipiteerd werd, zorgdragende de vloeistof niet alkalisch reagere. Uit het verdampte en met soda alkalisch gemaakte fütraat werd de theïne door aether uitgetrokken. Deze laatste methode gaf overeenkomende resultaten met de eerste, terwijl die van Peligot iets meer opleverde, doordien op die wijze eene onzuivere theïne verkregen wordt. Uit deze onderzoekingen bleek öp nieuw, 'dat de slechtste
246