Homoeopatische Apotheken,

Het Repertoire de PJtarmacie beschrijft op de volgende wijze eene Homoeopatische Apotheek. „Alles is mysterie in deze tempels van Lilliput: twee bedienden, gekleed in het zwart, wachten in stilte de getrouwen ; hun gelaat staat ernstig, hunne houding is plegtstatig; uwen groet beantwoorden zij door eene stomme buiging met het hoofd. „Gaat zitten als ’t u blieft,” zegt u eene geheimzinnige zachte stem van hem die het recept in ontvang genomen heeft. Doet maar geen poging om een gesprek aan te knoopen met deze profetische wezens , zij antwoorden u niet. Yolg mijne onderwerping slechts na en neem het besluit in stilte af te wachten en rondom u te zien. Overal heerscht eene uitstekende netheid, geen atome van stof is er te bespeuren , alles blinkt met een glans verzacht dooreen getemperd daglicht. Het is den bediende inde homoeopatische pharmacie geoorloofd tot veredeling van zijn geest te lezen in het getijboek van den huize en inde Patrie of ieder ander avondblad. Elke andere lektuur is in deze plaatsen verboden. Yan tijd tot tijd komt, men weet niet van waar, eene schim vaneen dienstbode, gaat voorbij en verdwijnt als eene schim in éene geheimzinnige ruimte. Intusschen opent de bediende het recept, overpeinst daarvan den inhoud en legt plegtig het papier op eene kleine schaal, gaat met afgemeten schreden naar het achtergedeelte van den winkel en komt terug , op plegtige wijze eene van afwisselenden vorm, maar altijd kleine flesch, inde hand dragende , die hij voorzigtig op het marmeren blad van den toonbank nederzet. Dit tijdstip is gewigtig, want nu is het oogenblik gekomen dat de gevraagde globulus inde reddende drank zal nedervallen. De bediende nadert eenige schreden, en met die zekerheid van oogopslag die het bewustzijn van de vervulling vaneen heiligen pligt schenkt, gaat hij regt toe op de tweede lade rechts, inde afdeeling ter linkerzijde, strekt de hand een weinig uit, rigt deze zonder

189