tadtin overdekt gesloten zijn. Op het fleschje bevindt zich eea étiquet, waarop het volgende te lezen staat: »Üépot central, Boulevard de Strasbourg, 19 , pres la porie , d Paris. Pommade Galopeau, pédicure. °Ur la, guérison des cors aux pieds.” k -d-an ,jen flais van het fleschje hangt, aan een dunnen draad, bij wijze van medaillon , een rond geel °Peren plaatje, aan de eene zijde in het midden voorzien stl de afbeelding vaneen voet en hand met het randschrift '°n.rnade Galopeau;” aan de keerzijde inden rand: J’ an*, Boulevard de Strasbourg” en in het midden: „G a-Pe a u artiste pédicure. Guérison des cors.”

JT 'tlet fleschje is eindelijk nog gewikkeld in eene gedrukte , hoofdzakelijk inhoudende, dat men de tefoog niet moet afsnijden en gedurende 5 dagen telkens avonds een weinig van dit zalfje er op moet smeren, ,^aarna men op den zesden dag de voet gedurende een half uur k |*eet water moet houden. De eksteroog zal zich dan gemake'Ük met den nagel moeten laten verwijderen. Ten slotte öreekt het onmisbare „Bien se mt'Jier des contrefacons” niet. dit middel zoo penetrant sterk naar azijnzuur rook, a deze aanduiding mij volkomen voldoende om dit zuur als koofdbestanddeel en boofdagens aan te duiden, zoodat 6 nadere scheikundige reactie daaromtrent volkomen over- te achten was. Het bleek mij al spoedig dat de t achtige hoedanigheid van het middel niet aan vet was schrijven, daar een weinig met aether geschud en de sj 6l,ische vloeistof op een horlogieglas verdampt, daarop een gering vethuidjo achter liet, met eene zeer e'ijke bergamotachtige reuk. 6 met aether behandelde massa liet zich zeer gemakkelijk ta Water verdeden tot eene troebele vloeistof, waaruit zich vj rtlBt weder een gedeelte afzonderde. De gefiltreerde werd door verschillende reagentia met negativo onist beproefd. Ik vermeende inde witte massa kalk aantreffen ! dewijl mij een algemeen volksmiddel ter ar‘jving van wratten bekend was, dat bereid wordt door

135