kleur zal aannemen, welke kleur bij verwarming verdwijnt en bij bekoeling weder te voorschijn komt.

De schrijver beproefde deze methode op waterige oplossingen van iodetum kalicum en op urine vaneen zieke die 0,70 grm. (14 grein) iodetum kalicum daags gebruikte. Hij onderzocht 1. eene oplossing van 5 centigrammen (I grein) iodetum kalicum opgelost in vijf honderd grammen gedestilleerd water; 2.5 centigrammen iodetum kalicum opgelost in 1000 grammen gedestilleerd water; 3,5 centigrammen iodetum kalicum opgelost in 2000 grammen water. Voor elke proef nam hij niet meer dan 6 gram van iedere oplossing. De drie volgende proeven werden genomen op urine door den zieke geloosd % uurs nadat het iodetum genomen was; de hoeveelheid geloosde urine bedroeg 264 grammen : 1. Op 5 grammen der genoemde urine; 2. op 2,5 gram opgelost in 2,5 gram gedestilleerd water, en 3. op 3 droppels altijd van dezelfde urine, opgelost in 5 grammen gedestilleerd water. In al die gevallen kon het iodium ontwijfelbaar aangetoond worden. {Archives me'dicales beiges en Bulletin de la Société de Pharmacie, Oct. 1864). Over de hoeveelheid acidum hippuricum in urine van den mensch. Thudichum (Journ. of the Chem. Soc., 11, p. 54) deelt een reeks van proeven mede, waaruit wij als hoofdresultaat ontleenen, dat de hoeveelheid acidum hippuricum die een gezond, volwassen man bij goede vermengde voeding gedurende 24 uren afzonderde, afwisselde van 0,169 tot 0,315, ja zelfs tot 1 gram, en dat deze hoeveelheid regelmatig na het gebruik van pruimen (greengages) vermeerderde. De grootste hoeveelheid acidum hippuricum, welke binnen 24 oren uit de urine werd afgezonderd, bedroeg 1,940 gram.

30