Na öcne herhaalde kristallisatie uit alcohol bekomt men volkomen wit en zuiver.

Óe coriamyrtin kristalliseert in witte, vier- en dikwijls 2eBzijdige prisma’s; is reukloos en bezit eene ondragelijke betere smaak en buitengemeen krachtige vergiftige eigen-Sehappen. Zij ig weinig oplosbaar iu kokend- en koud water. Bij 22» C. lossen 1,44 pCt. er van in water op. In konden- maar voorad in kokenden alcohol is zij zeer oplosbaar ; na bekoeling zondert de grootste hoeveelheid zich weder kristalvormig ai. Bij 22° C. lost alcohol er 2,04 Van op. Aether lost ze eveneens op, alsmede chloroform en benzin. De coriamyrtin draait het polarisatievak regts. Zij smelt bij 220» tot eene kleurlooze vloeistof, welke bruin wordt ata men ze op die temperatuur houdt; bij bekoeling stolt ZÜ tot eene kristallijne massa. Bij sterker verhitting wordt *Ü zwart en ontleedt even als alle organische stoffen. Zij is volkomen onzijdig voor reageerpapier, zij verzadigt 'i® zuren niet en geeft geen praecipitaat door chloretum Piatinicum en acidum phospho-molybdicum. Zij bevat geen 6t*kstof. Gedurende een uur met verdunde zuren op het waterbad Vei“hit , wordt zij gesplitst en geeft glucose, ter – ijl men *6v’ens vuil witte vlokken ziet afgezonderd, bestaande uit ®eQe harsachtige stof, overeenkomende met zoodanig eene, ata saiicin onner dezelfde omstandigheden zou vóórtbrengen. Eene oplossing van acidum oxalicum en verdu id acidum a®eticura splitsen eveneens deze zelfstandigheid, onder vorïöing van glucose. Het werkzame beginsel der Coriaria myrtifolia is alzoo ®*n glycosid en het tweede voorbeeld vaneen dergelijk bgehaam dat vergiftige eigenschappen bezit, zooala de digi- daarvan het eerste is. De coriamyrtin oefent eene zeer hevige werking uit op het Eerlijk ligchaam, veroorzaakt sterke convulsive bewegingen

171