Over de ruwe Formosa-Kamfer; door Rob erf S win ho e , Consul te Taiwan.

De gewinning der ruwe kamfer is sedert eenige jaren als monopolie opgedragen aan den Taotai of opperste» Manderijn van het eiland Formosa en de verkoop ra» dit artikel door dezen aan eenige der vermogendste inlanders verpacht. In vroegere jaren werd een niet onbe* duidend gedeelte dezer droogerij heimelijk gewonnen, door China gesmokkeld, alwaar zij gretig door buitenlandsche sp3' kulauten gekocht, naar Hongkong en vandaar naar Calcutta verscheept werd , alwaar deze kamfer steeds gereede aftrek vondt, daar zij door de inwoners van Indostan aangewend werd tot huidinwrijvingen en tot andere oekonomische doel' einden. Inden laatsten tijd werd echter dit monopolie zoo streng gehandhaafd, dat bijna de geheele handel der ruwe kamfer zich in handen van sommige gelukkige personen bevond , welke zich den alleenhandel door Chinesche agenten wisten te ver* zekeren. Dit verwerpelijk systheem had ten gevolge, dat de prijs van dit artikel in Hongkong aanzienlijk gestegen lS en de winst der gelukkige monopolisten tot eene schier fabelachtige hoogte klom. Volgens de schrijver beloop3» de onkosten, ter plaatse, waar de ruwe kamfer gewonnen wordt op 6 dollars per pikol (ca 60l/2 kilo); de monopolie koopt deze hoeveelheid van den mandarijn voor 1G dollar3 en verkoopt ze in Hongkong voor 28 dollars. De reusachtige kamferboom bedekt de geheele hooge reek3» welke zich van het Noorden naar het Zuiden van Formos» uitstrekt ; daar echter het grootste gedeelte van dit gebied zich in het bezit van inlanders bevindt, zoo kunnen d3 Chinezen slechts die streken bewerken, die met hun land vereenigd zijn en door handelbaarder stammen bewoond worde»' Men kiest de boomen uit naar de hoeveelheid daarin vervat sap, daar velen te droog zijn om den arbeid en de moeit3 der onderneming te beloonen. Een geschenk aan den op'

140