wreven, zij bestaat meestal uit kleinere en regelmatige stukken , dikwijls nog met overblijfsels van den bast en nel bedorven, donkerbruine plaatsen voorzien. De boorgaten bezitten nog hun oorspronkelijk , naauw en vuil uiterlijk, niet zelden treft men er nog vezels van het touw in , dat gediend heeft om de stukken aan een te rijgen. Het inwendige is meestal nog donkerder dan bij de geheel geschild® Chinesche rhabarber. Chinesche rhabarber is altijd moeijelijker tot poeder te brengen en te snijden dan Russische. Veel menigvuldige? dan bij deze komen van binnen donkerbruine , bedorven en schimmelige plaatsen voor. De reuk is flaauwer, de smaak bij bedorven stukken zeer walgelijk. De meeningen loopen zeer uiteen omtrent de doelmatigste wijze om de rhabarber te bewaren. Volgens de beginselen die bij de Russische rhabarbersortering te Kiachta zijn aangenomen , zou men moeten gelooven , dat eene luchtige plaatsing de beste is, intusschen verkiezen de meeste droogisten eene bewaring in zoo mogelijk luchtdigte kisten ot flesschen met ingeslepen stoppen. In alle geval moet het poeder, dat zoo fijn mogelijk uit gesneden en bij zeer zachte warmte gedroogde stukken gestampt is, in volkomen luchtdigt gesloten vaten, al' zoo in flesschen met goed ingeslepen glazen stoppen bewaard worden, daar het zeer spoedig de vochtigheid uit de lucht aantrekt, zaraenbalt en geheel bederft, hetgeen gemakkelijk te bemerken is aan de donkergroenachtig bruine kleur' Versch gestampt is het of licht geelbruin van kleur. Vervalschingen en verwisselingen met andere droogenj®ll kunnen eigenlijk bij zulk eene karakteristieke smaak & uitwendig aanzien geen plaats hebben. Het is een oogeD' schijnlijk onschuldige kunstgreep, dat men bij het stamp®11 eenige amandelen mede fijn maakt, hetgeen de schoonheid der kleur zou verhoogen, doch het is duidelijk, dat als de hoeveelheid bijgevoegde amandelen eenigzins aanzienlij!l is , daar door de werkzaamheid der rhabarber verminderd
132