Verhouding van zwavelzuur tot hypermanganas kalicus en van beiden gemeenschappelijk tot verschillende andere zelfstandigheden; door prof. R. Boettger.

Reeds eenigen tijd geleden werd medegedeeld, welke vermogende werking sterk zwavelzuur op stofdroog poedervormig hyperoxydum manganicum uitoefent. JBoettger heeft de enkele bijzonderheden, hier en daar in tijdschriften verspreid, nogmaals in het Journal für prakt. Chemie 1863. N. 19 , vereenigd , en deubelangrijkheid van het verschijnsel onder de aandacht gebragt. Wanneer men ineen porseleinen schaaltje omtrent 2 gewigtsdeelen volkomen stofdroog poeder van hypermanganas kalieus met 3 gewigtsdeelen zwavelzuur-hydraat bij gemiddelde temperatuur door middel eener glazen staaf vermengt, *oo bekomt men een mengsel , dat als het in oen glazen stopflesch bewaard wordt , in voortdurenden staat van ontleding verkeert en weken lang, tengevolge van de ontleding van gevormd overmangaanzuur, zuurstofgas en wel inde bekende modificatie van ozon ontwikkelt, JBoettger noemt *ulk een mengsel, „eene nieuwe perpetuele bron van Ozon.” Hij toonde daarbij aan , hoe dit mengsel in veel hoogeren graad als een mengsel van bichromas kalieus en zwavelzuur, zoo als zulks later door Schoenbein werd bekend gemaakt , geschikt is de eenvoudigste oxydatie-versehijnselen met andere zelfstandigheden te veroorzaken. Het mengsel van zwavelzuur-hydraat en hypermanganas kalieus (evenzoo eene oplossing van 1 gewigtsdeel hypermanganas kalieus in 2 deelen zwavelzuur-hydraat) bezit in zulk eene bijzonder groote mate oxyderende eigenschappen, dat reeds bij enkel contact daarmede met een groot aantal zelfstandigheden , voornamelijk met vlugge oliën, bij de gewone temperatuur de sterkste ontploffing en meestal onder ont-

27