Sedert lang Weet men dat de celweefsels door verschillende middelen in zulk een’ toestand kunnen gebragt worden, dat zij door iodium eveneens biaauw gekleurd kunnen worden als het amylum door iodium; de een heeft gemeend dat de houtvezel door de koking, zuren of alcaliën in stijfsel veranderd werd, de ander dat de zuivere cellulose door iodium kleurbaar was enz. Het iodium is onbetwistbaar het belangrijkste reactief voor dc microchemie; men kan er echter wegens de onzekerheden die over dit onderwerp heerschen, geen gebruik van maken en het zal zoo lang slechts een onzeker middel blijven , als men niet voor vast zal hebben uitgemaakt, onder welke voorwaarden deze reactiën altijd plaats hebben en onder welke zij mislukken. Dit nu heeft "Haegeli zich voorgesteld tot klaarheid te brengen. 1. Affiniteit van het iodium voor verschillende zelfstandigheden. Men weet dat eene waterige oplossing van iodium van zelfs ontkleurd wordt in eene opene fleseh. Daar het vocht alsdan de lakmoes niet kleurt, is het duidelijk, dat het iodium niet is kunnen geoxydeerd worden en dat de grootste hoeveelheid er vandoor de uitdamping is verdwenen. Laat men deze oplossing koken, zoo wordt zij schielijker ontkleurd en wordt zuur, Brengt men er eene voldoende hoeveelheid amylum of stijfsel in, zoo wordt zij schielijk ontkleurd, en eindelijk, laat men vochtig iodstijfsel inde lucht leggen , zoo verliest zij langzamerhand hare kleur, zonder het aan het water mede te deelen. De verklaring Van deze feiten is gemakkelijk; de stijfsel heeft het vermogen niet om aan het water al het iodium te ontnemen; dit vocht houdt er een gedeelte van terug dat verdampt en verzuurt en dat langzamerhand door het iodium dat de stijfsel verlaat, Vervangen wordt. Deze werking des waters aangenomen zijnde, begrijpt men, dat een weinig water in tegenwoordigheid vaneen weinig metallisch iodium voldoende ia om veel stijfsel te kleuren, en omgekeerd dat een weinig water dat eene groote vrije oppervlakte aan de uitdamping aanbiedt, vol-

6