zoutzuur oplost, met ammoniak vermengt, met water verdunt en ineen kolfje tot koken toe verhit. Men voegt nu zoo lang zwavelnatrium toe, tot dat een droppel der heldere oplossing zwavelzink niet meer bruin kleurt. Deze laatste wordt bereid door gewoon zink in zoutzuur op te lossen , met ammoniak te verzadigen, met weinig zwavelzink (ter oplossing van lood) te koken en de ammoniakale oplossing dan met zoo veel oplossing van zwavelnatrium te vermengen, dat nog een weinig zink in oplossing blijft. De pap wordt op een vel filtreerpapier gegoten en uitgebreid. De bepaling van den titer voor nikkel geschiedt, door oplossing van bekend nikkelgehalte zoo lang met eene oplossing van zwavelnatrium te vermengen, tot dat een droppel dêr heldere oplossing zilver flaauw bruin of nitroprussid-natrium rood kleurt, dat is, tot dat een geringe overvloed van zwavelnatrium voorhanden is. Men dompelt nu een zeer smal strookje filtreerpapier met de uiterste kant inde oplossing; het gepraecipiteerde zwavelnikkel blijft aan de onderste rand zitten, de heldere oplossing wordt opgezogen en men kan nu uit het alzoo bevochtigde, van zwavelnikkel vrije papier de proef met de zilveroplossing of nitroprussid-uatrium nemen. De bepaling van den titer voor zink geschiedt volgens dein alle zinkhutten van België gebruikelijke methode. (Zie Journ. f. pr. Chemie 1863, 8. 358.) Titrering van haper en nikkel. De erts, steen , legering of het door smelten en uitwasschen van het smeltprodukt verkregen arsenicumvrij metaaloxyd, worden in zoutzuur onder toevoeging van salpeterzuur opgelost, de oplossing wordt tot droog verdampt en het restant op 120 lso° verhit, ten einde het kiezelzuur volkomen af te zonderen. Het ijzer wordt van de gedroogde en door toevoegen van zoutzuur in water opgeloste chlormetalen door koken met acetas natricus, trekking met earbonas baryticus ,of als eene mindere naauwkeurigheid en grootere snelheid vereischt wordt, door ammoniak afgezonderd. De ijzervrije (ook van

2