werd, en eindelijk waarom het Engelsche zout altijd eene zeer aangename bruischende drank opleverde , heeft een monster van het Engelsche poeder aan een onderzoek onderworpen en tot zijne groote verbazing gevonden, dat het eene verbinding was van bicarbouas natricus en aeidum citricum.

Ten einde zich van de deugdzaamheid van den citras magnesicus te overtuigen , moet men , ten einde eene lange en minder zekere behandeling te vermijden het poeder calcineren , waardoor het organische zuur vernietigd wordt; het bekomen overschot wordt behandeld met water met een weinig zwavelzuur aaugezuurd, waarna men filtreert en in de oplossing, bij kleine gedeelten , onder gedurig omroeren, eene waterige oplossing van carbonas kalicus giet; als het zout is waarvoor het verkocht wordt, wordt het mengsel dadelijk troebel en de carbonas magnesicus zondert zich ala eene geleiachtige massa af; was daarentegen het zout met soda bereid, zoo ontstaat er natuurlijk geen praeeipitaat. (Buil. gener.de fherap. en Journal de pharmacologie. Juillet 1863). Over de vorming van humus en nitrum ; door Blondeau, Blondeau heeft eene memorie inde Académie des Sciences gelezen, over de vorming van humus en nitrum, waarvan hier een zakelijk uittreksel volgt: Het is reeds twintig jaar geleden, dat ik bij het onderzoek naar de werking der zuren en voornamelijk van het zwavelzuur op de cellulose , een opmerkelijk feit waarnam: dat namelijk het zwavelzuur, voor zich met de cellulose te verbinden, deze zelfstandigheid verandert in eene stof, die daarmede isomeer is en die de opmerkelijkste eigenschappen bezit. Deze zelfstandigheid die ik onder den naam van fulminose aanduidde, dewijl zij op de temperatuur van 140° gebragt van zelfs ontleed wordt in carbonium en water*

380