Op dergelijke wijze is de verandering van het metaliseh kwik door de active zuurstof van het organismus mogelijk.

Het organisrnus bevat overvloedig aetive zuurstof, dat is ozon; behalve deze in bet ligchaam reeds voorhanden hoeveelheid produceert het kwik zelf nog ozon. Het kwik is, zoo als bekend is, volgens Schoenbein, een ozonvormer. Ozon oxydeert verder het kwik gemakkelijk en voert het alzoo zijne verandering ineen oplosbaar zout te gemoed. Herhaalde proefnemingen hebben de juistheid der proeven van Mialhe en Yoit bewezen. Volgens de proefneming van Mialhe wordt, door de schudding eener oplossing van ehlornatrium, salammoniak, kwik en water, sublimaat gevormd; volgens Voit eenvou* dig door schudden van kwik met ehlornatrium. Hoe ontstaat hier de sublimaat? Alleen door gelijktijdige inwerking des ozons. De volgende proef werd in dit opzigt genomen: Eegulinisch kwik met keukenzout-oplossing overgoten, werd met ozon behandeld, welke door phosphoren gemaakt was. Den volgenden dag was er sublimaat ontstaan. Zonder phosphorus, dus zonder ozonvorming was zelfs na 14 dagen nog geen spoor van sublimaat ontstaan. Chlornatrium , ozon en water zijn alzoo de noodige factoren voor de vorming van sublimaat. Het organisrnus bevat ze alle drie in overvloedige hoeveelheid. De sublimaat is echter steeds een overgangs stadium. Het eind-resultaat is zeer moeijelijk ontleedbare dubbelverbinding van het kwikoxyd-albuminaat met ehlornatrium. Volgens Voit wordt het lood in het ligchaam in dezelfde chlor-albuminaat-verbinding veranderd als het kwik; eveneens zink en koper. 'Waarschijnlijk ontneemt ieder metaal vergif, in het ligchaam gebragt, het op deze wijze zijne voedingstof en geeft aanleiding tot het versterven der dierlijke cellen, tot marasmus. Wij zien alzoo het eiwit bij de verandering van het kwik eene eerste rol spelen. Het eiwit heeft hierbij niet de waarde eener organische verbinding in het algemeen, maar eene werkelijk specifieke beteekenis.

155