Acidum Valerianicwm. Het kookpunt van dit zuur wisselt af met zijn graad van hydratatie. Terwijl zijne geconcentreerde oplossing bij 110° kookt, kookt het bij 130° als het trihydratisch is en bij 175° als het slechts één aequivalent water bevat. Op platinablik verbrand verspreid het geen roet. Extractiefstof. Deze is zeer oplosbaar in water, onoplosbaar in alcohol bij 40° en in aether, deze stof is kleurloos inden wortel, men ziet ze echter langzamerhand het gedeplaceerde water inden toestel kleuren. Deze kleuring wordt des te donkerder onder den invloed der lucht en van warmte. Zetmeelachtige stof. Deze is wit. Door iodiumtinctuur wordt zij blaauw gekleurd, als gewone amylum, waarvan zij verschilt, door dien zij slechts gedeeltelijk oplosbaar is in minerale zuren. Uit het onderzoek van den schrijver resulteert, dat de organische zamenstelling der valeriaan afhankelijk is van die belangrijke elementen: de ouderdom van den bast, zijne groeiplaats , zijne drooging. Te jong levert de valeriaanwortel bijna geen extractiefstof; te oud ondervindt hij een aanzienlijk verlies in al zijne beginselen. In moerassen ingezameld bevat hij bijna geen acidum valerianicum noch vlugge olie; aan den anderen kant ontneemt de drooging er twee derde van het zuur aan, verdwijnt daardoor de valerèn en verharst de valerol. {Bulletin général de thérapeutique. Dec. 1861.) Onderzoekingen overeen nieuw metalloïd (1); door William Crookes. William Crookes heeft nieuwe onderzoekingen bekend gemaakt omtrent het metalloïd, dat door hem in zekere se(1) Het derde metalloïd het thallium, dat door middel der spectraalanalyse ontdekt is, was tot nog toe niet met zekerheid bepaald, Crookes vond het in het selenium-houdend bezinksel, afkomstig van 111 S. 4e J. 10

145