Hieruit is dus de gevolgtrekking af te leiden, dat, indien men bij de bereiding van glucose uit zetmeel, de reactie voor geëindigd houdt, zoodra iodium het mengsel niet meer blaauw kleurt, er bij de bereiding van alcohol % van het primitief voorhanden geweest zijnde amylum voor dit doel verloren zou zijn, daar dextrine bij de gisting niet in alcohol en koolzuur wordt omgezet. Wil men dus volkomen suikervorming doen plaats grijpen, zoo moet het verdunde zwavelzuur langen tijd en bij verhoogde temperatuur op het amylum en de dextrine inwerken. Ook laat zich uit deze inwerking der diastase op amylum, waarbij dus slechts ]/3 glucose wordt gevormd, verklaren, waarom de bierbrouwer zulk eene groote hoeveelheid gerst behoeft ter bereiding van veel alcohol-houdende bieren. (Archiv. der Pharm. 2 R. Bd. 108 H. 3.) Methode ter ontdekking van acidum tartaricum in acidum citricum. Bij eene oplossing van het te onderzoeken zuur voegt men ijzeroxyde-hydraat in overvloed, verhit het mengsel langzaam tot koken toe , laat het overtollige ijzeroxyd bezinken en giet nu de bovenstaande heldere geelroode vloeistof af. Deze dampt men tot siroopdikte uit. Is het citroenzuur zuiver, en dus niet met wijnsteenzuur vermengd, zoo is de geconcentreerde vloeistof helder en schoon rood gekleurd; is het daarentegen met wijnsteenzuur vervalscht, zoo wordt het vocht troebel en er scheidt zich tartras ferricus af als een poeder. Deze reactie zou nog gevoelig zijn hij tegenwoordigheid van 1 centigram van het zuur. (Chem. Central Blatt Dec, 1861.)

131