stof houdende stoffen gevormd heeft. Desgelijfc verhouden zich de trappen (basalten), waarin de organische stoffen dik» wijls zoo rijkelijk voorhanden zijn, dat holten en spleten van het gesteente daarmede gevuld zijn; zoo als b. v. aan den reuzendam in lerland en wel inde bovenste gedeelten. Zelfs inde meteorsteenen ontbreken organische bijmengselen niet. De stikstof kan hier haar oorsprong hebben uit de atmospheer, of uit het roest, waarmede de meteoriten gemakkelijk bedekt worden. Het niet zelden aanzienlijk gehalte der waterhoudende vuleanische gesteenten, is voorzeker oorspronkelijk uit het binnenste der aarde , of heeft zijn ontstaan te danken aan de inwerking der bedoelde gesteenten op de van hen doorboorde lagen. De warmtegraad was daarbij niet van dien aard , dat de organische stoffen vernietigd of vervlugtigd konden worden. Het stikstofgehalte der uitbarstingsteenen is te gering , dan dat men eene vermindering daarvan met den geologischen ouderdom zou kunnen aantoonen. Veelmeer schijnt hij hiervan onaf hankelijk , zich naar de geaardheid der ingemengde deelen van het gesteente te rigten. Ook de meeste mineralen bevatten stikstof, gelijk b. v. de graphiet. De fossile brandstoffen verliezen van haar stikstofgehalte, naarmate het koolstofgehalte toeneemt, waarbij nog de laatste sporen zeer moeijelijk verdwijnen , zoodat zelfs de cokes niet geheel vrij zijn van stikstof. Het verschijnen van stikstof inde graphiet is daarom niet te verwonderen, welke meening men ook aangaande de vorming van het laatste moge toegedaan zijn. De zwavelmetalen schijnen slechts zeer weinig organische stoffen te bevatten, alhoewel zij zich dikwijls van deze vergezeld zien. De kleuren van het vloeispath, die bij het gloeijen verdwijnen, zijn afkomstig van organische stoffen. In het steenzout, vooral in het roode, is stikstof, hoe weinig dan ook. Daar men de roode kleur van ingemengde infusoriën afleidt, moet de hoeveelheid hiervan nog al niet onbeduidend zijn. Magneetijzer en pyrolusiet geven bij de destillatie slechts sporen van ammoniak. Even als zich bij de oxydatie van het ijzer aan de lucht en bij aanwezen van

85