Om het iu groote hoeveelheid te bekomen, dampt men op het waterbad in eene porseleinen schaal het blaauwe vocht,

ontstaan door wederkeerige werking van lucht en ammoniak op koper, tot droog uit. Het overblijvende wordt tot poeder gebragt en met kokenden ammoniakalen alcohol behandeld. Het gefiltreerde vocht zondert bij bekoeling dit zout af als schoone blaauw-violette naaldvormige prismen. De moederloog, waaruit het afgescheiden is, kan op nieuw dienen, om op dezelfde wijze het overschot, door ammoniakalen alcohol achter gelaten, te behandelen. De stof, welke aan de werking van dit oplosmiddel weerstand biedt, is het overvloedig aanwezige koperoxyd, dat deze oplossing mogt bevatten. De zamenstelling van het gekristalliseerde blaauwe zout, gedroogd bij de gewone temperatuur, wordt voorgesteld door de formule H03, Cu O, NH4 O, HO. Aan de temperatuur van 100° blootgesteld, neemt dit zout eene groene kleur aan en verliest langzamerhand al het water en de ammoniak die het bevatte. Om dit te verkrijgen, moet men het zout gedurende onderscheidene dagen op deze temperatuur houden. Het produkt dat terug blijft is anhydrisch nitris cuprieus N03, Cu O. Een weinig van de nitris cuprico-ammoniacalis in papier gewikkeld ontploft dooreen hamerslag. Dit zout lost in eene geringe hoeveelheid water op , waarbij groote koude ontstaat; laat men deze oplossing vrijwillig verdampen, dan wordt een gedeelte der ammonia vrij en ontwijkt. Men bekomt alzoo nitris ammonicus en een groen gekristalliseerd zout, welks zamenstelling wordt voorgesteld door de formule N03, 3Cu O, NH4 O. De regelmatige vorming van dit zout, die eveneens de oplossing levert, welke direkt verkregen is door lucht, ammoniak en koper, is vrij moeijelijk , want het kan zelfs door het water, dat in grootere hoeveelheid wordt aangewend, ontleed worden. Het water werkt inderdaad op eene opmerkelijke wijze op

14