PHARMACELTISCH WEEKBLAD

VOOR NEDERLAND. % ONDER REDACTIE VAN R. i. OPWIJRDA, Apotheker te Nijmegen,

Dit Blad wordt eiken Zaterdag uitgegeven bij den Boekhan- } delaar D. B. CENTEN te Amsterdam. Prijs per Jaargang, franco per post,/4.50.

Alle stukken, welke men in dit Blad wenscht opgenomen te zien, gelieve men franco in te zenden aan den Redacteur te Nijmegen vóór Woensdag.

Prijs der Advertentiën: van 1 tot 6 regels f I—, elke regel meer 15 ets., en 10 ets. voor een N». van het Blad. Brieven franco.

8e Jaargang-,

ZONDAG 31 December 1871.

N°. 35.

Mededeellngen. Ingezonden stukken. 31 DECEMBER 1871. Op dezen dag wordt gebroken met eene traditie inde geneeskunst. Het oude medicinaal gewicht is alsdan bij het afwegen van de ge veel heden der geneesmiddelen afgeschaft, de vreemdsoortige mystieke vormen verdwijnen i van de toonbanken der apotheken en maken plaats voor den cilindervorm voor gewichten tot en met het gram en voor den plaatvorm voor gewichten beneden het gram. Art. 42 der Wet van 7 April en 27 Mei 1869 [Staaltblad No. 57 en 58) betreffende de maten, gewichten en weegwerktuigen bepaalt, dat de invoering van het wettelijk gewicht voor geneesmiddelen, drogerijen en chemicaliën binnen 2 jaar na het in werking treden der wet geregeld moet zijn. De wet is den Isten Januari 1870 m werking getreden en de 31ste December 1871, dus de ” uiterste termijn, bij Koninklijk besluit van 5 Maart 11. aangewezen als de dag der executie, waarop het tot dus verre gebruikte medicinaal gewicht als onwettig verbannen wordt en niet meer voorhanden mag zijn inde apotheken, als plaatsen, bestemd of gebruikt tot het verkoopen, inkoopen, afleveren of in ontvangst nemen van waren. Aan de bepaling der 2de alin. van art. 42 betreffende de gewichten, die elk apotheker of tot levering van geneesmiddelen bevoegd geneeskundige verplicht is voorhanden te hebben, is reeds bij Koninklijk besluit van 18 November 1870 voldaan (zie N». 32 van den 7den Jaargang). Een nieuw tijdperk breekt daarmede inde nederlandsche apotheken aan. Wij achten den maatregel een belangrijken stap van vooruitgang, eene noodzakelijk geworden wetenschappelijke opvatting, die ons op eene lijn stelt met hetgeen reeds voor jaren inde meeste beschaafde landen is geschied. Wel zal de zaak inden beginne eenige moeilijkheid opleveren, maar dit is immers met al het ongewone en nieuwe het geval. Spoedig zal men met hetzelfde gemak recepteeren met het nieuwe gewicht en het zal er mede gaan als met de afschaffing der oude en de invoering der nieuwe munten, men zal den maatregel leeren waardeeren, die de omslachtige en ongelijksoortige indeelingen opheft, om ze door eenvoudige en gelijkmatige te vervangen. Veel zal daartoe bijdragen, indien onze geneesheeren, hoewel daartoe niet verplicht, besluiten in het metriek gewicht voor te schrijven. Volgen zij den ouden sleur, dan heeft de apotheker het werk der reductie te verrichten, hetwelk hem echter thans vrij gemakkelijk gemaakt is door de benaderender ministeriëele herleidingsta-

fel, waarvan een gedrukt exemplaar gedurende 5 jaar na het tijdstip der invoering van het wettelijk gewicht inde | apotheken zichtbaar voorhanden moet zijn. i Het gebruik van het nieuwe gewicht zal natuurlijk, vooral inden eersten tijd, nieuwe zorgen vereischen, maar vrees voor schadelijke vergissingen is beleedigend voor den kundigen pharmaceut, wiens werkzaamheden den ganschen eene hooge mate van oplettendheid vorderen. * Over de wijze van voorschrijven in het metriek gewicht is reeds zooveel geschreven, dat wijdloopige discussie daarover overbodig kan geacht worden. Alleen dit nog. Wij vernemen, dat onze geneesheeren over het algemeen weinig geneigd zijn het gewicht vóór de gewichtshoeveelheid te plaatsen, maar dat zij veeleer op het voetspoor hunner duitsche kunstbroeders het met de comma’s willen bijv. het cijfer, hetwelk voor de comma staat als gram en dat achter de comma als fractie van het gram te rekenen. Wij zouden het, vooral inden beginne, liever anders verlangen en de gewichten bepaald zien uitgedrukt. In allen gevalle zal het hoogst wenschelijk zijn, indien de geneesheeren bedenken, dat wij beneden het gram geene andere gewichten dan milligrammen inde apotheken bezitten. Het voorschrijven in decigrammen en centigrammen komt met onze gewichten niet overeen. Dat de geneesheeren dus bijv. niet 0,1 of 0,12, maar 0,100 of 0,120 enz. schrijven. Dan alleen stemmen de gewichts-hoeveelheden op de recepten overeen met de cijfers en woorden, die op de gewichten der apotheken staan uitgedrukt. Ook wenschen wij nog in bedenking te geven, dat de apotheker slechts gewichten van 1,2 en 5 gram (met hunne veelvouden en onderdeelen) wettig behoeft voorhanden te hebben. Het afwegen zal dus gemakkelijk gemaakt worden, indien de geneesheeren zooveel doenlijk hoeveelheden bezigen, die met deze cijfers overeenkomen. //Maar de maten ?’; hooren wij van vele kanten zeggen, //hoe moet het met de maten en het meten inde apotheken gaan?” Waarde collega’s, wettelijke pharmaceutische maten zijn er nooit geweest en het meten van vloeistoffen, die in specifiek gewicht zooveel verschillen, is, ja, op vele plaatsen eene gewoonte geworden, maar die door niets gewettigd was. Met deze verkeerde gewoonte moeten wij nu ook inden nieuwen tijd geheel breken en de vloeistoffen wegen. Veel geraak kunnen wij daarbij hebben van groote en kleine glazen, porseleinen of tinnen cilinders met uitmondingen, zooals wij ze thans bezitten, maar zonder het opschrift, hetwelk de oude maat of liever het