warring lijdende vrouw vaneen aldaar logeerenden Engelschen kapitein heeft zich ineen onbewaakt oogenblik daarmede vergiftigd. De genomen dosis is niet bekend. Om te constateeren, dat het chloralhydraat geene andere chloorverbinding bevat, wordt door Schulze het onderzoek met hypermanganas kalicus als het meest doeltreffende opgegeven. Indien kameleon-oplossing, bij chloral gevoegd, na verloop vaneen kwartier wordt ontleed, dan is het praeparaat niet vrij van andere chloor-verbindingen. TEGENGIFTEN. Mohr geeft ineen artikel over tegengiften, voorkomende in Buchner’s Ncues Repertorium für Fharmacie, als het beste algemeen tegengift, om het vergift spoedig langs den natuurlijken weg uit hel lichaam te verwijderen, eene oplossing van sulphas nalricus (30 tot 45 gram inde vijl- tot zesvoudige hoeveelheid lauwwarm water) op. Evenwel zegt hij, dat tot hetzelfde doel eene geconcentreerde oplossing van keukenzout kan dienen, geene verdunde, want dan zou het zout geresorbeerd worden. Voor vergiften, reeds in het bloed opgenomen, bestaat geen wezenlijk tegengift, evenmin voor de nawerking van het vergift. Evenwel kan keukenzout bij eene loodvergiftiging nog heilzamen invloed uitoefenen, doordien het ontledend werkt op het zwavelzuur loodoxyde, waarin het lood door het overal vinden van zwavelzuur, is overgegaan. Er ontstaat chloorlood, dat veel oplosbaarder is dan het sulphaat. Eindelijk wijst Mohr nog op de verkeerde tegengiften, die in sommige leerboeken der toxicologie worden opgegeven, bijv. op de ondoelmatigheid van magnesia als tegengift op zuringzuur, dewijl niet alleen vrij zuring-, zuur, maar ook zuringzure zouten, en daaronder de gevormde zuringzure magnesia, vergiftig werken. Uittreksels uit Binnen- en Uuitcnlandschë tijdschriften. Om bulbus squillae te drogen wordt opgegeven de bol perpendiculair in twee gelijke deelen en elke helft verder met behulp vaneen scherp en buigzaam mes overlangs in blaadjes van 2 millimeters dikte te snijden. Aldus verdeeld, droogt de scille spoedig en behoudt hare natuurlijke kleur. De Monit. scieut. geeft de af komst van de volgende soorten van caoutchouk op. De Amer ikaansche caoutchouk komt van Hevea Guyanensis, Syphonia elaslica en Castilloa elaslica; de Afrikaansche van verschillende Ficus-soorten en eene Apocynëe, die den naam van Landolphia draagt; de Aziatische van Urceola elaslica en Ficus elaslica ,* de Australische eveneens van Ficus-soorten, vooral van F. religiosa. Om den oaoutchouk te verkrijgen, maakt men inden bast of in bast en stam insnijdingen; ook wordt wel de geheele boom omgehouwen. Tot het coaguleeren van het sap bedient men zich van kunstmatige en natuurlijke warmte of van aluin, zout water of van zekere planten. Evenals Sorby de deugdelijkheid der voedingsmiddelen doof de spectraalanalyse wil bepalen (zie N°. 1), zoo heeft Stoddart deze op pharmaceutische praeparaten zoeken toe te passen. De te onderzoeken vloeistoffen, zoo als tincturen enz., worden zoolang verdund (1 tot 2) zelfs tot 10), totdat het spectrum zich het duidelijkst vertoont. Voor het onderzoek dienen kleine buizen van omstreeks 2 centimeters diameter en bovendien is met
den spectroscoop nog een klein zijdelingsch prisma verbonden, om twee oplossingen tegelijkertijd te kunnen waarnemen. Op deze wijze heeft Stoddart coccionellae in tincturen gevonden en een onderscheid tussehen de spectrums eener tinctuur van bladen vaneen tweejarigen hyoscyamus en die van bladen vaneen éénjarigen geconstateerd. Zoo kon ook eene bijmenging van rood papaversap of van lakmoes bij violenstroop dadelijk bepaald worden. Om acidum iannicum te bereiden, zoodat men een uitstekend praeparaat in eene groote hoeveelheid en tevens den gebruikten wijngeest en aether terug verkrijgt, wordt door Eothe de volgende methode opgegeven. 8 Deelen i poeder van chineesche galnoten worden met 12 deelen j aether eh S deelen spiritus vini rectificatissimus gedurende 2 dagen, dikwerf omschuddende, gemaoereerd, welke bewerking meermalen wordt herhaald. Dan perst men uit, laat bezinken, vermengt de vereenigde vloeistoffen met 12 deelen water en distilleert aether en wijngeest af. Het terugblijvende inden distillatietoestel is eene oplossing van al het acidum tannicum in water, op welks oppervlakte eene groene harsachtige stof in compacte massa’s drijft, die door filtreeren gemakkelijk kan worden afgescheiden. De heldere oplossing wordt ingedampt en gedroogd. Reeds voor eenige jaren is de Kumis, een alcoholische drank, welken de Tartaren uit paardemelk bereiden, als geneesmiddel aanbevolen. (Men vindt dit reeds in N°. 9 van den eersten Jaargang vermeld, alwaar wij tevens eene bereidingswijze voor dit praeparaat opgaven.) In Dnitschland is het gebruik der Kumis vermeerderd en vinden wij thans de volgende eenvoudige methode voor hare bereiding opgegeven. Het best is geschikt de paardemelk, maar ook de koemelk kan hiertoe dienen. Men neemt melk, die een dag gestaan heeft, verdunt haar met een 6de gedeelte water en voegt er een 8 ste deel zeer zure koemelk bij. Men kiest een grooten aarden pot, die meer hoog dan breed is, als hoedanig een gewone inmaakpot van steengoed kan dienen. Men vult dezen met het mengsel tot voor -§• van den inhoud, bedekt los met een houten deksel of met een doek en laat gedurende 24 uren op eene warme plaats staan, gedurende welken tijd alles zuur geworden is. Men roert dan alles goed met een houten stok om en laat weder 24 uur staan. Dan wordt weder doorgeroerd en wel zoolang, totdat de vloeistof gelijk van aard geworden is. De kumis is alsdan tot het gebruik gereed. Telkens wanneer men baar gebruiken wil, moet zij goed omgeroerd worden. Heeft men eenmaal kumis, dan kan men deze, inde plaats der zure koemelk, voor de bereiding eener nieuwe hoeveelheid bezigen. Inden kelder bewaard, blijft zij eenige maanden goed. Tijdens de gisting is een gedeelte der melksuiker in alcohol overgegaan. De Tartaren distilleeren de kumis en noemen den daar – uit verkregen brandewijn arsa: Tot aanbeveling van het gebruik der kumis voert men aan, dat bij de volken, die de kumis als diaetetischen drank nuttigen, geen longtering voorkomt. Om vaten schoon te maken, aan welker wanden zich eiwit of mengsels met eiwit hebben vastgehecht, bezigt men het best een mengsel van gelijke deelen engelsch zwavelzuur en eene verzadigde oplossing van bichromas' kali ons