het morphinegehalte in opium”). De heer J. wijst aan , dat deze methode juist is bij ongeveer 3 tot 4 uren rust , maar dat zij onjuiste resultaten oplevert en een te groot morphinegehalte aangeeft, indien men langer laat staan, qtndat er alsdan te veel onzuiverheden (narcotine) mede worden afgescheiden , hetwelk van veel beteekenis is bij deze methode , waarbij slechts x/10 voor onzuiverheden wordt afgetrokken. J. heeft op dezen grond eene wijziging in Hager’s methode aangebracht, bestaande hoofdzakelijk daarin , dat hij minder op den tijd der afscheiding van de morphine acht geeft, maarde morphine van medegepraecipiteerde zelfstandigheden bevrijdt door afwassching met chloroform , waarin de morphine onoplosbaar is. Onze ruimte laat niet toe al de belangrijke opmerkingen over te nemen. Wij meenen echter wel te doen , in haar geheel de methode van onderzoek op te geven, die door den heer J. gevolgd en aan het einde van het opstel nauwkeurig beschreven wordt. Men weegt af 6y2 gram poeder van opium en 3 gram kalkhydraat (poedervormig gebluschte kalk), vermengt ze eerst droog , nauwkeurig , ineen mortier, voegt daarbij langzamerhand zooveel gedistilleerd water, totdat men eene pillenmassa verkrijgt, die niet moer aan den mortier kleeft. (Het nauwkeurig mengen van het opiumpoeder en de kalk met een gedeelte water, door sameuwrijven ineen mortier, is een bepaald vereischte, daar anders Jiet opiumpoeder in droge kluitjes samenbakt, die zich moeilijk met het water door schudden laten bevochtigen . zoodat zich dan ongemerkt niet zelden een

uevuüuugdu , zuuucii i6iuii udii uiigciuciü.l mei zemen een gedeelte opiumpoeder aan de inwerking onttrekt). Men tarreert nu een glazen kookkolfje van 100 tot 150 C. C. inhoud, met daarop sluitende kurk, teekeut de tarra aan, brengt het mengsel van opium en kalk in het kolfje en voegt zoolang gedistilleerd water bij (waarmede men eerst den mortier omspoelt) , totdat de geheele inhoud 74Y2 gram weegt. Er zijn dus 65 gram water bijgevoegd. Men plaatst nu dit kolfje los met de kurk bedekt op het waterbad en verhit gedurende één uur , waarbij het mengsel ongeveer de temperatuur van 90 a 93° zal bezitten , schudt gedurende dien tijd nu en dan krachtig dooreen, telkens alsdan met de kurk sluitende. Men droogt daarna het kolfje van buiten af, plaatst het weder op de schaal met het gewicht en de tarra en droppelt zooveel gedistilleerd water bij, als er verdampt is. Men filtreert daarna dooreen glazen trechtertje van 2 a33,2y2 Hijul. duim , waarin een passend niet bevochtigd filtrum is geplaatst. Dit filtrum zal ruim eene palm diameter bezitten en is juist groot genoeg om het geheele residu te bevatten. Het Altraat wordt opgevangeu in eene wijde reageerbuis van 1 Eijnl. duim diameter en 6 a 7 Kijnl. duimen lengte , die ineen houten voetje wordt geplaatst. Men teekent dooreen opgeplakt reepje papier aan, tot hoever zij met 50 O. C, water gevuld is. Doorgaans loopen er juist 50 C. C. vocht af, somtijds iets minder, in welk laatste geval men slechts een weinig tegen den trechter behoeft te kloppen. Men vangt nu juist 50 O. C.

, i op, voegt bij het warme Altraat 3C. C. aether en 5 r droppels benzol, sluit de buis met eene vooraf gereec ) gemaakte en week geklopte passende kurk en schudt t dooreen, voegt daarna442y2 gram chloorammonium bij ) lost deze door zacht zwenken op , schudt na oplossiDo i krachtig dooreen en zet de buis weg. Keeds dadelijk wordt de vloeistof troebel en er vallen weldra zandig kristallen van morphine neder. Men schudt gedurende het staan van tijd tot tijd, opdat de morphine, die ziell , aan de kanten afzet, naar den bodem valle. (Men moel het filtraat met geheel laten bekoelen vóór de toevoeging van aether , benzol en chloorammonium; bij geheele be' koeling verkrijgt men de morphine sterker gekleurd e« zij zet zich veel langzamer af. Zij is des te minder gekleurd , naarmate het filtraat warmer is en naarmate zij zich spoediger afzet; de eerst gevormde kristallen zijn het meest gekleurd. Tijdens het filtreeren wordt genoeg afgekoeld. Het is niet noodig het filtraat op eene koude plaats weg te zetten, daar de morphine zich bij eene temperatuur van 350 spoedig, volkomen en kristallijn afzet. Jacobsou is zelfs geneigd deze temperatuur boven eene lagere te verkiezen. De benzol dient, om de adhaesie der morphine aan den wand van het glas te verhinderen , de aether en het schudden om het afzetten en kristalliseeren der morphine te bevorderen.) Men filtreert na 3 ot 4 uren of langer dooreen klein, gewogen en vooraf met gedistilleerd water bevochtigd filtrum, spoelt met eene spuitflesch, waarvan de spits naar boven • is gericht, nauwkeurig al de morphine uit de buis op het, filtrum waarrlnnr Hp mnrnMna

nltrum, waardoor de morphine tevens genoegzaam met water wordt afgewasscben. Men droogt nu de morphine met het filtrum bij eene zachte warmte , hoogstens bij 50° giet daarna op het filtrum ongeveer 3 C. C. (ongeveer 3 gram) chloroform, laat deze doorloopen, wascht daarna nog tweemalen telkens met i C. C. (1% gram) chloroform, droogt eindelijk de morphine weder bij zachte warmte en brengt haar dadelijk als morphine in rekening. De verkregen morphine is die, welke in 5 gram opium bevat is; met 20 vermenigvuldigd , geeft zij dus de hoeveelheid morphine in 100 gram opiumpoeder. Deze methode is weinig omslachtig en zeer gemakkelijk. spoedig, des noods, binnen 13 uren afgeloopen. Jacobsou deelt mede, dat zij van al de door hem onderzochte methoden hem de meeste morphine gaf en dat de resultaten bij herhaling nauwkeurig genoeg overeen- * stemden. Mecletleelingen. Ingezonden stukken. Inde Geneeskundige Courant van Zondag 6 December 1868 komt het volgende ingezonden stuk voor : „Aan den heer Geehts , militair apotheker. „Inde Geneeskundige Courant van den loden en in het Pharmaceutisoh Weekblad van den 22sten en den 29sten November jl. zijn u door ons eenige vragen gedaan, die tot nog toe door u niet zijn beantwoord. Om over de daarin behandelde zaak meer woorden tot ’ u te spreken , daartoe gevoelen wij geeue roeping.