Scheikundige en toxicologische beschouwing der morphine; door J, Lefort.
Het is door talrijke onderzoekingen gebleken, dat de planten-alcaliëu, zoo als morphine en anderen, zonder verandering weêrstand kunnen bieden aan de krachtigste en lang» durendste verrotting van dierlijke zelfstandigheden, bij voorbeeld , gedurende de decompositie in lijken. Deze eigenschap heeft in geregtelijke geneeskunst een zeer groot belang, daar zij den scheikundige, belast met het onderzoek, overal met vrucht het vergif kan doen opsporen, waar het slechts in eenigzins noembare hoeveelheid is ingekomen. Om het doel te bereiken, zijn er twee algemeene wijzen aangegeven. De eerste, zeker de meest zekere, maar tevens de moeijelijkste, bestaat daarin, om de morphine zoo zuiver mogelijk te bekomen, ten einde uit den kristalvorm, de oplosbaarheid in do verschillende voermiddelen en de reactiën met verschillende scheikundige agentia al hare physische en scheikundige eigenschappen te kunnen constateren. De tweede meer uitsluitend scheikundige weg, is gegrond op de bijzondere kleuringen, die zekere reactiven aan de oplossing van dit alcaloïde mededeelen, zoo als de roode kleur die de geconcentreerde vochten aannemen, als zij in contact gebragt worden met aeidum nitricum en iodicum en de blaauwe kleur door de zouten van ijzerosyde veroorzaakt. De morphine bezit zulk eene groote oplosbaarheid in geconcentreerden alcohol, dat hare afzondering altijd zeer gemakkelijk zou wezen, indien er inde dierlijke en andere stoffen die ze bevatten, niet tevens zelfstandigheden aanwezig waren, welke in meer of mindere mate in dit voermiddel oplosbaar zijn, en die tevens het groote bezwaar opleveren, dat zij de alcoholische oplossingen kleuren. De aanwending nu van dierlijke kool tot ontkleuring dezer alcoholische oplossingen, moet vermeden worden, daar deze hane kkig een zeker gedeelte van het vergif, dat men daarin
295