bruin zwart, als bestoven, de rimpels zijn minder regelmatig en diep, de steeltjes zijn langer dan bij de gewone, het steeltje is iets afgeplat en de smaak doet spoedig, behalve het zoete, aan steranijs herinneren. Deze beide eigenschappen deden bij mij de gedachten ontstaan of het vruchten van Piper anisatum konden zijn. Niet in het bezit dier vruchten zijnde, kon ik ze niet vergelijken. Op de doorsnede zijn sommige geheel gevuld, inwendig wit, naar buiten in groen zwart overgaande, omgeven door eene bruin zwarte vrucht, bij anderen is het zaad los van de vruchthuid, ook hier is het zaad inwendig veelal grijswit, sommige zijn geheel hol, met een los daarin liggend verdroogd zaad. En thans de structuur. Bij A van buiten af beginnende, vinden wij het eerst van de cuticulair-laag slechts hier en daar vezelachtige fragmenten. Onder de buitenste opperhuid-laag treffen wij eene rei van zeer dikwandige gestippelde cellen aan. Hieronder volgen twee lagen cellen, die in gedroogden toestand zeer compact zijn, inde buitenste laag treft men hier en daar ruime holten aan, met eene ligte harsige massa gevuld; de tweede laag bezit kleiner celweefsel. De binnenste laag, het Endocarpium, is voor deze vrucht het meest karakteriserend. Zij bestaat uit eene rei langwerpig zeer verdikte gestippelde cellen, die inde rigting van den straal der vrucht staan. Zij zijn bij kleine vergrooting reeds zigtbaar. Deze laag is bij doorsnijding hard en broos en kan vergeleken worden bij den steen der steenvruchten. Deze laag is gewoonlijk de bekleeding der holte in deze vrucht aanwezig, door verdrooging van het zaad ontstaan. Somtijds ontmoet men nog hieraan vastgehechte fragmenten vaneen bruin vliesje, zijnde een deel der buitenste cellenlaag van het Epispermium, Daar waar het zaad nog niet verdroogd is , vertoont het zich inwendig bruin wit. Het bestaat uiteen zetmeel be-

290