der glueosiden, want zij herleidt niet de koperzouten en geraakt niet in gisting door biergist; zij kan deze eigenschappen bekomen, dat is te zeggen glucose vormen, als men ze op het waterbad met verdunde zuren behandelt. Zij verdubbelt zich dan in glucose en phillygenine. Deze verdubbeling wordt voorgesteld door de volgende vergelijking : C,t 1,4 023_ +2HO = C«gB_0!» + ClB Hl3 012 Phillyrine -j- Water = Phillygenine -)- Glucose. Men bekomt de phillygenine in zuiveren staat, door de phillyrine onder de voorwaarden voor de melkzure gisting te plaatsen, of wel de alcoholische oplossing van phillyrine warm door verdunde zuren te behandelen. Zij bezit eene perlemoerachtige witte kleur en kristalliseert gemakkelijk, is bijna onoplosbaar in water; zij lost in kouden alcohol op, maar in mindere mate dan phillyrine; door ether wordt zij zeer goed opgelost en zondert ze in kristalvormigen staat weder af. Zij is zonder merkbare verandering smeltbaar; sterk zwavelzuur kleurt ze amarant-rood; acidum nitricum tast ze hevig aan; zij is oplosbaar in potassa en ammonia. Men bekomt door doelmatige werking met chlorium, bromium en acidum nitricum op phillyrine en phillygenine een groot aantal gekristalliseerde verbindingen, welke volkomen te vergelijken zijn met die, welke de salicine en saligenine van Piria opleveren. O», H)B_Q,4 + 2 HO = Q,4_HB_o*.+ Ci2 °i2 Salicine -f- Water = Saligenine + Glucose. Als men de zamenstelling der phillygenine met die der saligenine vergelijkt, zoo vindt men, dat deze dezelfde in 100 is voor de beide ligchamen, en dat de phillygenine polymerisch is met de saligenine, zoodat: 043 H34 o]20]2 = 3 0,4. H8 O,t 1 Aeq. phillygenine = 3 Aeq. saligenine. De verbindingen, door de werking van chlorium, bromium

39