„Uit het Zaansche Moienlaod”

De openlucht-turnuitvoering. 27 Juli 1941, de dag, welke door vele turners en turnsters met spanning tegemoet werd gezien, ligt achter ons en als ik dan aan de wedstrijden, optocht en uitvoering terugdenk, dan, doe ik dat met zeer veel voldoening, omdat het zoo’n groot succes is geworden. Hercules-Hebe had de verzorging van terrein, zaal, toestellen en controle in handen en de Z.T.K.-bestuurders het voorbereidende administratieve en technische werk en met elkander zorgden zij, dat alles zeer vlot verliep. Het weer dreigde des morgens het geheele programma letterlijk en figuurlijk in het water te doen gooien, maar hier handelden, de leiders naar een haast spreekwoordelijk geworden „dóórzetten” en aan, de oorspronkelijke plannen kon ultvoering worden, gegeven. Kwam deze dag zonder gemopper of zonder meeningsverschillen tot stand? Neen, ik hoorde klachten van bestuur en leiding en ik hoorde1 ook onprettige woorden van deelnemenden, maar één ding stond voorop en dit kan niet hoog genoeg worden gewaardeerd; zij brac hu ten liever als deelnemer of deelneemster een offer, dan dat het gevaar zou ontstaan, dat een schakel in, de organisatie zou ontbreken en het mooie programma, zou mislukken. De hoogstaande, gedachte: eerst ons tumfeest en dan de vereeniging of mij zelf, werd borg, dat de turndag voor allen tot een zoo groot succes werd gebracht. Het groot aantal belangstellenden heeft met alle aandacht de programma-nummers gevolgd

en dooreen hartelijk applaus het werk beloond. Op deze plaats kunt u geen beoordeeling verwachten over de diverse nummers; daarvoor zag ik voldoende deskundige critici uit Bergen op Zoom, Amsterdam, Wageningen, Alkmaar en vele plaatsen in onze omgeving. Maar één ding moet uit de pen en wel een woord van hartelijk dank voor alle meisjes, jongens, dames en heeren, alsmede de vereenigingsbestuurders en -leiders, die voor dezen dag hebben gewerkt. Uw Kringvoorzitter heeft gezegd, dat u het tot een, eer moet rekenen, aan een dergelijk optreden te „mogen” medewerken,. Ik heb daarover nog even, nagedacht en hoe meer ik aan deze woorden denk, hoe meerde beteekente daarvan tot mij doordringt. Want is het inderdaad geen groot geluk, te beboeren tot die lichamelijk en geestelijk gevormde groep mensohen, die in staat is, na eenige studie een mooie vrije oefening onder begeleiding van de prachtige „Arnhemiana” zonder verdere commando’s te demonstreeren. Is het geen geluk, ons lichaam zoodanig te beheersoben, dat wij alle toestel-oefeningen kunnen, uitvoeren,, die voor den deelnemer leiden tot lichaamsverbetering en, voor den toeschouwer een streeling zijn voor het oog. Helaas zijn er talrijken, die geestelijk of lichamelijk tot dergelijken vreugddvollen arbeid niet in staat zijn, maar daarom, juist moeten allen, helpen, voor ben ons werk, te demonstreeren en laten zien, dat zij door het beoefenen van onze mooie gymnastiek tot betere arbeidsprestaties in staat kunnen, worden gesteld. Er was voor dien dag veel werk te verzetten, doch het bestuur had de hoofdleiding in handen gelegd van den geroutineerden turner en leider J. M. Verbeek. Hij mocht van den, Kringvoorzitter een extra compliment ontvangen en toen hem de Medaille van Verdienste van het K.N.G.V. voor het front van de medewerkers en medewerksters werd opgespeld, kreeg hij een onderscheiding, welke hij door zijn feillooze chronologische programma-afwerking bewees, ten

volle te hebben verdiend. Het viel mij overigens op, dat door makker A. Prins krachtig steun aan den leider werd geboden en de twee nieuwelingen inde T.C., te weten J. de Graaf en J. M. Kuyzer, de kennis, opgedaan bij”den, leiderscursus van het K.N.G.V., ten volle in practljk brachten en met den hun eigen zijnden ijver een groot deel van het werk hebben verzet, De meest gelukkige klank van dezen turndag te, dat om een herhaling en regelmatige jaarlijksche terugkeer van de Turnkring-uitvoering wordt gevraagd. Dit kwam niet uit den mond van het bestuur, maar uit het midden van de vereenigingen. Zouden wij nu werkelijk krijgen, wat wij zoo gaarne zagen, die gezellige turndagen van 10 en 15 jaar terug, die schoone feesten met zulk een groote propagandistische waarde. Laat ik hopen, dat dit plan tot verwezenlijking komt. Het getij is nu gunstig. Laten de vereenigingen en leiders zich daarop instellen en het Kringbestuur een turndag voor het jaar 1942 opdringen. Dan hebben jullie de ervaring vaneen goede uitvoering nog versch in het geheugen en het verloop van zoo’n dag zal dan nog vlotter kunnen gaan, omdat ook voor een openlucht-turnuitvoering routine noodig is. De Z.T.K. schijnt mij thans op den goeden weg te zijn. Helpt eendrachtig het werk te steunen,! Een krachtig turnkringleven is de beste stimulans voor een groep aangesloten levenskrachtige vereenigingen, maar dan ook allen „Doorzetten”. Turnkring voor Dordrecht en Omstreken „Kring Dordt” is op 26 Juli 1941 te gast geweest bij „Voorwaarts” te Leerdam. Leerdam, het verst afgelegen steunpunt van dein den Dordtschen Turnkring vereenigde K.N.G.V.’ers. Maar voor hen geldt, dat een goede buur even goed is als een verre vriend. Het is altijd een vreugde de saamboorigheid en het enthousiasme der Leerdammers te moigen ondervinden. Ook nu weder ontvangst, voorbereiding en outillage van het gezelligie Voorwaarts-terrein, alles O. K. Het was een dubbeltje op zijn kant, de doodsklok was al geluid over dit turngebeuren. Voor het adspirantenfeest was de animo al heel gering, slechts enkele inschrijvingen. Waren de veireenigingsbe,sturen zoo' in, de glorie over den hun toegezwaaiden lof met Paschen in Gorinchem, dat zij meenden het er nu wel eens bij te kunnen laten zitten? Of waren het de warmte, de misschien wat korte tijd van voorbereiding of de verre afstand, die hun verstek, deden gaan? Het zij zoo, maar heeren, waarom dan geen berichtje aan den kringsecretaris dat u (tot uwen spijt toch zeker) van deelneming met uwe vereeniging heeft moeten af zien? Met dat al moest het adspirantenfeest worden af gelast: er waren geen partijen te vormen voor een wedstrijd van eenige beteekenis. Gelukkig bleek op ’t laatste oogenblik dat de athletiekers er anders over dachten. Dordt, Dubbeldam, en natuurlijk ook Leerdam schreven behoorlijk in, met de medewerking van de1 buiten den kring Dordt ingeschreven K.N.G.V.’ers uit Zaltbommel, Culemiborg en voor;a,l Eindhoven, (P.S.V.) was de deelname aan de athletiekwedistrijden bevredigend. Het was wel warm, toch werden er goede tijden gemaakt en met enthousiasme

Bij het ringenzwaaien der dames van Keurkorps Z.T.K. Afsprong vóór met draai om de lengte-as. (Foto Zaanl. Foto-techn. Dienst).

126