Verkort sectie-protocol (Dr. Leusden).

Van bovenvermelden patiënt werd ± 2 uur na den dood de obductie verricht, waarvan de nadere bijzonderheden zullen worden medegedeeld in de „Mededeelingen uit liet Geneeskundig Laboratorium te Weltevreden".

In hoofdzaak werd het volgende gevonden:

Bij uitwendige schouwing bleek een vrij sterke icterus te beslaan, overigens geen afwijkingen.

Bij inwendige schouwing werden talrijke bloedingen gevonden in het slijmvlies van maag en darm, in de meningen en het endocardium.

Verder bestond er een vettige degeneratie van de hartspier, stuwing en vettige degeneratie in de lever, en geringe vettige degeneratie van de nieren. In de hersenen werden geen afwijkingen gevonden.

Bij mikroskopisch onderzoek werd vooral een intensieve, vettige degeneratie gevonden van de papillairspieren van het hart en acute en chronische afwijkingen in de nieren. Er bestond een chronische nepliritis, waarnaast talrijke bloedingen waren opgetreden.

Deze afwijkingen tezamen wijzen dus op een acute arsenikvergiftiging, welke waarschijnlijk het gevolg is geweest van een onvoldoende uitscheiding van de salvarsan door de bestaande chronische nepliritis.

De naaste doodsoorzaak was hartparalyse.

Autoreferaat: Anlaszlich eines Todesfalles drei Tage nacli einer intravenösen Iufusion von 500 in.Gr. Salvarsan in scliwach alkalischer Solution (0,5:200), werden die wichtigsteu Nachteile erwahnt welche der Salvarsantherapie anhaften können.

Ikterus (orgauotrope Wirkung oder Darmmucosa-schwellung), Fieber (nicht verursacht durch „Wasserfehler") und Hautveianderungen kann man bisweilen nicht vermeiden. Die Zeit wird ausweisen in wie fem das Salvarsan daran