De symptomen der arsenikvergiftiging (acute en chronische) zijn te rangschikken in de trias:

1°. Stoornissen van het digestieapparaat en liet hart, 2°. Stoornissen in de voeding der huid en 3°. Stoornissen van liet zenuwstelsel.

ad.l°. De stoornissen van het digestieapparaat zijn: verminderde eetlust, nausea, droogte in de keel, heftig en herhaald braken, koliekpijnen, mèt of zonder tenesmi afgaan van groote hoeveelheden weinig stinkende, rijstwaterachtige ontlasting en bloedsophooping in de organen, gelegen in de buikholte. Deze bloedsophooping wordt veroorzaakt door eene verlamming der vaatspieren in het abdominaalgebied öf door thrombosen in de kleinste aderen, met dikwijls daarmee gepaard gaande uitgesproken stuwing.

Deze bloedsaandrang naar de buikorganen verklaart reeds genoegzaam den collapstoestand, waarin patiënt verkeert, maar die collaps kan ook worden veroorzaakt door slechte arsenikwerking op het hart: onregelmatige hartwerking, afname der frequentie en grootte der hartcontractie's, bloedsdrukverlaging en ten slotte hartstilstand in diastole.

Pathologisch-anatomisch vindt men aan de darmen o. a. zwelling van het slijmvlies, sterke slijmafscheiding, bloedingen in de mucosa en nekrotische plekken. Overigens treft men onder meer aan: bloedingen in het pericard, in de hartspier, in de conjunctivae en willekeurige spieren, voorts vettige degeneratie in lever en nieren, beennecrosen met ettëringen enz.

Experimenteel is aangetoond, dat de darmveranderingen óók kunnen ontstaan na intraveneuse arseniktoediening, zoodat de darmafwijkingen niet uitsluitend het gevolg behoeven te zijn eener locale arsenikinwerking. Men mag daarbij echter niet vergeten, dat,