tijd gemaakt werd, kon nog een, zij het ook zeer kleine mogelijkheid bestaan, dat de vier gevallen een buitengewoon zeldzame coïncidentie vormen van een bijzonder zeldzame

eperkmg der lues op den rhino-pharynx en het aangezicht, met schier nooit voorkomende spontane genezing!

4. Bij de Framboesia moeten wij wat langer stilstaan. Reeds dadelijk komen wij dan tot de strijdvraag: is framboesia een vorm van syphilis? Hoewel de gelederen der unitaristen sterk beginnen te dunnen, zoo hebben de dualisten ten slotte toch geen absoluut z e ke r bewijs kunnen bijbrengen voor de scheiding der twee ziekten.

Hoewel verschillende argumenten er voor pleiten, zoo moest toch, bij het debat van de interessante voordracht van Schüffner over de Framboesia in de jongste vergadering van de Nederlandsche Vereeniging van Tropische Geneeskunde, waarbij o.a. een onzer beste kenners der beide ziekten kayser het reeds in zijn bekend boek (2) verkondigde unitaristische standpunt verdedigde en de bekende Batavia'sche proeven van Neisser aan kritiek onderwierp, de inleider erkennen, dat het absolute bewijs der dualiteit nog te leveren valt. Ik zal hier niet alle punten van overeenkomst en verschil neerschrijven, mag ze bij den lezer bekend veronderstellen. Waar het nu voor onze gevallen op aankomt, is de vraag of framboesia, evenals de syphilis, zich ook op de slijmvliezen voordoet, en ook in een tertiairen en sleependen vorm.

Hoewel nu reeds lang bekend, is toch eerst sinds de ontdekking van de spirochaeta pertenuis zeker geworden dat le. er een tertiaire framboesia voorkomt, 2e. dat ook de slijmvliezen o.a. het mondslijmvlies aangetast kunnen worden. En nu zouden dus onze gevallen hieronder kunnen vallen. Inderdaad zijn analoge processen door verschillende schrijvers gezien en als framboesia opgevat.

Een naam, dien men in verschillende publicaties tegenkomt en die gebruikt wordt als verzamelwoord voor niet