liaematoom der tuba gevonden, veroorzaakt door tubairgraviditeit. Was dit haematoom niet tijdig ontdekt en geëxstirpeerd, dan was er waarschijnlijk ruptuur opgetreden met de bekende funeste gevolgen.

De tumor is nog niet verder opengesneden, maar zal microscopisch onderzocht worden.

Ten slotte laat de heer Knoch een paar Röntgenfoto's zien, vertoonende een bij de geboorte ontstane fractura colli femoris.

Een der collega's werd bij den partus geroepen, daar de schedel, om welke reden doet hier niets ter zake, bij krachtige weeën en volkomen ontsluiting niet wilde indalen. Eerst werd een poging gedaan tot het aanleggen der „hooge" tang, doch toen dit niet gelukte, werd direct overgegaan tot versie en extractie.

De extractie had plaats aan het linker voorliggende been; er werd eenige moeilijkheid ondervonden bij het indalen van het bekken in het kleine bekken. Daarbij ontstond plotseling een knakkend geluid.

De verdere extractie, ook van het hoofd, verliep makkelijk.

Na de geboorte bleek spoedig, dat het kind het rechter been normaal bewoog, doch dat het linker stil bleef liggen. Er werd een fractura colli femoris gediagnostiseerd, en bij Röntgen-opname bleek dit ook.

Spreker heeft zulk een bij de geboorte ontstane collumfractuur nog nooit gezien en kon er in de hem toegankelijke literatuur ook niets van vinden; om de zeldzaamheid er van heeft spreker de foto's vertoond.

Het kind is behandeld met gipshulsextensieverband bij 90° flexie in heup- en kniegewricht en geringe abductie, en uit de 2e foto, 3 weken later genomen, blijkt, dat de dislocatie is verminderd, maar niet geheel is opgeheven.

Het manueel onderzoek geeft gelijk hoogen stand der trochanteren.

Het linker been wordt actief gestrekt, gebogen, naar buiten