zoodanig opgelosten en verdunden toestand geschiedt, dat het gevaar van pathogene verontreiniging der waterloopen, in verband met hun capaciteit, hierdoor tot een minimum wordt herleid en contact-infecties van uit die open leidingen kunnen worden vermeden.

Om dit doel te bereiken zou een methode moeten worden gevonden om de excreta, vóór zij in de openbare wateren komen, een vóórproces van oplossing en biologische reiniging te doen ondergaan, dat in de leidingen wordt voortgezet. Tropische atmosferische invloeden kunnen ons hierbij krachtig behulpzaam zijn. Het biologisch reinigingsproces is in hoofdzaak een proces van oxydatie, onder ontwikkeling van koolzuur, salpeterigzuur, salpeterzuur en vrije stikstof (zg. denitrificatie).

Een rijk leven van lagere organismen is hieraan bevorderlijk. Door de temperatuur, die in de tropen heerscht, wordt dit leven sterk bevorderd; algen en waterplanten worden door het zonlicht bovendien direct tot zuurstofafgave geactiveerd en onderhouden een permanenten zuurstofstroom, die ontelbaren aeroben bacteriën de gelegenheid schenkt, vaste organische stoffen in oplosbare anorganische om te zetten. Dr. De Vogel heeft te Semarang waargenomen, dat het grondwater in gegraven vijvers op deze wijze in staat was, den afval van kampongs met 700 a 800 inwoners te digereeren, zonder dat van vervuiling of stank sprake was. Dr. Lim heeft daarna te Semarang de volgende proef genomen: De bewoners van een koelie-depot, ongeveer 500 iu aantal, werden verplicht, te defaeceeren iu een soort kooi op palen, gebouwd boven een gegraven vijver van 30 M. lengte, 10 M. breedte en 1'/2 M. diepte, dus 450 M3 inhoud, welke zich met grondwater had gevuld. Dit water bleek in staat, deze stoffen zoodanig te digereeren, dat vervuiling niet tot stand kwam; getuige het feit, dat iu den vijver visch in groote hoeveelheid in het leven bleef. Van stank was geen sprake; men rook hoogstens de eigenaardige