Met moet dus na zoo'n betrekkelijk korte periode van observatie zeer voorzichtig zijn met de uitspraak, dat de betreffende persoon werkelijk bevrijd is van zijn syphilis.

Van grootere diagnostische waarde is de provokatorische salvarsan-injectie van Gennerich.

Einde 1910 heeft eerst Gennerich, en kort daarna onafhankelijk van hem Milian, er op gewezen, dat in abortieve gevallen en in gevallen van lues met negatieve Wassermannsche reactie een positieve uitslag optrad korten tijd na een intraveneuse salvarsan-injectie. De uitbreiding van het syphilitische proces zou nog te gering zijn om een positieve W. R. te veroorzaken en eerst door het te gronde gaan van syphilitisch granulatieweefsel na de salvarsaninjectie, en het daardoor vrijkomen van reagineu, zou de W. R. positief kunnen worden.

Dit principe heeft Gennerich toegepast op de gevallen van latente lues en op de behandelde luespatienten met negatieve Wassermannsche reactie. Indien het luetische proces nog niet geheel genezen was, echter een te geringe uitbreiding had om een positieve W. R. te veroorzaken, moest ook in deze gevallen na de injectie een positieve uitslag kunnen worden vastgesteld; bleef daarentegen de W. R. negatief dan was de patiënt genezen. Wil men eenige waarde aan de uitkomst kunnen hechten, dan moet de betreffende persoon geruimen tijd na de behandeling _ een negatieve W. R. zonder klinische verschijnselen hebben gehad.

Na een krachtige salvarsanbehandeling moet men ongeveer een jaar wachten, om met eenige zekerheid over het verloop te kunnen beslissen. De kunstbewerking is uiterst eenvoudig, maar eenigszins onaangenaam voor den patiënt. Men spuit 500 mg. salvarsan intraveneus in en controleert dan gedurende 10—14 dagen dagelijks de W. R.; wordt deze positief, al is het zwak, dat heeft de patiënt zeker nog lues, blijft ze negatief, dan is hij genezen. Ook met deze uitspraak moet men voorzichtig zijn