Slechts enkele minuten (2—5) behoeven te macereeren Na het uitdrukken wordt door Gasis 't vocht gedroogd op het objectglas, gedurende 1 minuut gekleurd met 1 °/0 waterige eosine en ontkleurd in l°/0 jood-joodkali, totdat het praeparaat een rose tint vertoont, en daarna bekeken.

De maceratiemethoden zijn goed bruikbaar, mits men slechts zorgt dat liet macereeren niet te kort geschiedt.

Aan alle kleeft echter één groot nadeel. In oude vlekken, vooral in gedragen kleeren, die aanhoudend worden gekreukt en gedrukt, vindt men steeds talrijke spermatozoën, waarvan de staart is afgeknikt.

Deze zullen natuurlijk alle als losse koppen en staarten gevonden worden, terwijl de kans bestaat, dat ook bij het uitpersen tal van spermatozoën worden gebroken. Het gevolg hiervan is, dat men dikwijls lang moet zoeken, voor men één onbeschadigde spermatozoe vindt. Zelf heb ik het ondervonden bij een ± 20 dagen oude vlek, waarin het pas na geruimen tijd gelukte één spermatazoe op te sporen.

Wordt bij de maceratiemethoden de storende invloed van de onderlaag opgeheven door de spermatozoën van de onderlaag te verwijderen, op andere wijze wordt dit bereikt door uitpluizen van het bevlekte goed, waarbij dan tegelijkertijd de spermatozoën door kleuring worden zichtbaar gemaakt. Men neemt daarbij een paar draden uit de te onderzoeken vlek en pluist deze uit in hare samenstellende vezels.

De kleuring geschiedt door de verschillende auteurs met verschillende stoffen: Corin en Stockis gebruikten eene oplossing van 1 dl. erythrosine in 200 dln. 25 °/o ammonia, de Dominicis kleurt met eosine 0.01, ammonia 6; Dervieux wendt een dubbelkleuring aan met erythrosine in ammonia (zie boven) en methyleenblauw 1 : 2000; Ellermann ') behandelt met erythrosine-ammoniak en Weigert's ijzerhae-

*) Vierteljahrschrift f. ger. Med. 1911.