Over het gerechtelijk geneeskundig onderzoek van spermavlekken,

door

A. E. SITSEN.

Bij verschillende misdrijven tegen dezeden — bijv. bij viol, bij echtbreuk en dergelijke — kan het van belang zijn, aan te toonen, dat bepaalde verdachte vlekken uit sperma bestaan. In den loop der tijden heeft men voor dit onderzoek verschillende methoden toegepast, wel het beste bewijs, dat eigenlijk geen enkele dezer methoden geheel aan de te stellen eischen voldoet.

Wanneer we deze methoden de revue laten passeeren, kunnen we ze terstond, voor het gemakkelijke overzicht, in 3 groepen plaatsen, nl.:

de niorphologische,

de microchemische,

de biologische methoden.

Aangezien alleen de eerste groep tot nu toe ingang heeft gevonden in de gerechtelijk geneeskundige praktijk, kunnen we de beide laatste eerst kort afhandelen, al staan ze dan eigenlijk chronologisch niet op hun plaats.

a. Michrochemische methoden.

Deze methoden hebben alle dit gemeen, dat ze trachten, door bepaalde chemische reacties het sperma aan te toonen. Deze reacties moeten dus specifiek zijn voor een of ander bestanddeel, dat alleen in sperma, en daarin liefst constant, voorkomt.

De meest bekende hieronder is de reactie van Florence. Wanneer men sperma in de koude samenbrengt met de volgende vloeistof: